Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przedmowadoczwartegoipiątegowydania
11
sięcałkiemjasnetylkowostatnimrozdzialeksiążki,awkażdym
razieniewolno,jakuczyniliKülpeiinni,pomijaćtejczęści
mojegowprowadzenia,jeślipragniesiębronićteoriopoznaw-
czyrealizmprzedmoimiwnioskami.Tam,gdzieteorienauk
szczegółowych,takichjakatomistyka,sąwykorzystywanejako
przykłady,musibyćwziętapoduwagęmojapracanatematgra-
nicnaukowegotworzeniapojęć.Dopókitaksięniestanie,odpo-
wiedźnakomentarzemoichprzeciwnikównaukowychnatemat
związkumoichpoglądówznaukąlubhistoriąniemasensu.
Jeślichodzioprzedłożonąpracę,touderzyłomnie,żemoi
krytycygłównietrzymająsięjejpierwszychdwóchrozdziałów.
Takniedasięjednakosiągnąćsatysfakcjonującychrozstrzy-
gnięć,ponieważichtreśćmacharakterprzygotowawczyitym-
czasowy.Odnosisięonazpełnąświadomościądotradycyjnych
założeńwstępnychtego,comożnanazwaćnidealizmemprzed-
stawień”istarasięprzekształcićgowkonsekwentnąfilozofię
immanencji.Dopierowrozdzialetrzecimrozwiniętazostaje
myśl,naktórejkoncentrujesięmojewprowadzeniedofilozofii
transcendentalnej,począwszyododrzuceniastanowiskaimma-
nencji.Wyraziłemtojednoznaczniewsamejksiążce.Ponieważ
odrzuceniemojejteoriipoznaniastałosiępopularnymtematem
nawetwtezachdoktoranckich,chciałemtoodsamegopoczątku
podkreślićdlatych,którzychcąsięzemnąkrytyczniezmierzyć.
Tylkodzięki-przedstawionymwrozdzialepiątym-pojęciom
nkategorii”inobiektywnejrzeczywistości”możestaćsięjasne,
comamnamyśli.
Heidelberg,kwiecień1921
