Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Dobiegającapięćdziesiątkikobietanieśmiałopodniosła
rękęipomachała.
–Toja–szepnęła.
–Ijużwiecie,żeSandrazagraAdèle,jednązklientek,
którychCigalonniechceobsłużyć–powiedziałaAnouk.
–Amatorszczyzna–jęknąłGauthierLesage.
–KiedyśgrałamzFabrice’emDufortem–zawołała
LilianePoncet.–Tobyłjegopierwszywystępsceniczny.
Inikt,powtarzam,niktsiętymnieprzejmował!
PotamtejsztucezostałprzyjętydoComédie-Française,
akilkalatpóźniejzdobyłnagrodędlanajlepszego
aktorawCanneszaswojąpierwsząrolęfilmową!
Gauthierwymamrotałjakieśprzeprosinyiwszyscy
ruszyligęsiegowgóręschodów,przeszliprzezparter
zfrontowymwejściemdobudynkuorazhol,anastępnie
wspięlisięnadrugiepiętro.
–Totutaj!–zawołałaAnouk,machającręką.–Jak
widzicie,Sandramamnóstwociuchówiakcesoriów
dowyboru.
DobrąchwilęzajęłoJeanowi-Marcowiprzyzwyczajenie
siędopanującegowtejsalichaosu.
„Szafa”,jaknazwałatomiejsceAnouk,składałasię
zustawionychwzdłużwschodniejścianyczterech
stojaków,obciążonychkolorowymisukienkami,
płaszczami,marynarkami,spodniamiikoszulami.
Nakońcachstojakówwisiałytorebkiijasnoróżoweboa.
Anouksięgnęłaponieiudrapowałajenaswoich
odkrytychramionach,aJean-Marcwzdrygnąłsię,
zakłopotany.Jakta,najwyraźniejzupełnie
niezorganizowana,kobietamogławystawićsztukę?
Jegoekscytacjaznówzmalałaipowróciływcześniejsze
wątpliwości.
