Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Otóżjestemprzekonany,żenastawienietegorodzajuopierasięnabłędnych
przesłankach.Przedewszystkim,niemożemyprzeceniaćdanych,któreuzyskujemy
podczassesjianalitycznych.Dalecyoddysponowaniabezpośrednimdostępem
doprocesówpsychicznych,konfrontujemysięzezłożonąsieciąwolnychskojarzeń,
sprawozdańzminionychzdarzeń,komentarzynatemataktualnejsytuacjioraz
zachowańpacjenta.Starającsięzrozumiećteróżnorodnemanifestacje,wsposób
nieuniknionyselekcjonujemyiukładamyjezgodniezpreferowanymprzeznas
schematem.Natomiastusiłującwnioskować,jakieprocesypsychicznemogąsię
zanimikryć,wsposóbnieuniknionyopuszczamyświatobserwacji,wkraczającdo
światateorii.Choćprzejawyprocesówpsychicznychujawnianewgabineciesą
częstokroćniezwyklebogateiróżnorodne,mimotonadaldalekonamdo
możliwościbezpośredniejobserwacjitychprocesówsamychwsobie.
Wistocierzeczyprawdopodobniebliższeprawdyjestpodejścieprzeciwne.
Otóżfilozofowieumysłuutrzymują,żewżyciujednostkipewneNwzorcezachowań”
zauważalnewokresieniemowlęcymNmusząstanowićpierwotnewyposażenie,
zktóregorozwijająsięstanyczystopsychiczne”.Tozaś,copóźniejtraktujesięjako
Nwewnętrzne”–emocja,afektczyteżfantazja–jestNosadem”,którypozostaje,gdy
wszystkieformyskojarzonychznimzachowańzostanązredukowaneażdopunktu
ichcałkowitegozaniku(Hampshire,1962).Ponieważzdolnośćdoograniczania
tychskojarzonychzachowańwzrastazwiekiem,oczywistymjest,żeimmłodszy
podmiot,tymwiększeprawdopodobieństwo,iżjegozachowanieijegostanumysłu
todwiestronytegosamegomedalu.Dlatego,oiletylkoobserwacjesąszczegółowe
iprowadzoneumiejętnie,otylezapiszachowaniabardzomałychdziecimożna
uznaćzaprzydatnywskaźniktowarzyszącegoimstanupsychicznego.
Ponadto,ci,którzysceptycznieoceniająwartośćbezpośredniejobserwacji
zachowania,notorycznieniedoceniająróżnorodnościibogactwadanych,jakie
możnadziękiniejuzyskać.Kiedyobserwujesięmałedzieciwsytuacjach
wzbudzającychlękinapięcie,możliwejestzgromadzenieinformacjiwoczywisty
sposóbwiążącychsięzwielomapojęciamicentralnymidlanaszejdyscypliny
–miłością,nienawiściąiambiwalencją;bezpieczeństwem,lękiemiżałobą;
przemieszczeniem,rozszczepieniemiwyparciem.Wistocierzeczyprzekonywać
tubędziemy,żeobserwacjazalążkówzachowaniaświadczącegooodłączeniu
(detachedbehaviour),występującychudziecka,którespędzakilkatygodni
wobcymotoczeniu,zdalaodswejmatki,zbliżanasnajbardziejjaktotylko
możliwedoobserwacjifaktyczniedokonującegosięzjawiskawyparcia.
Prawdajesttaka,żeżadnaklasadanychsamawsobieniejestlepszaod
innych.Każdamaswąwartośćwodniesieniudoproblemów,zktórymizmaga
siępsychoanaliza,iwkładwnoszonyprzezkażdąznichprawdopodobnierośnie,
gdyspojrzysięnańwpowiązaniuzwkłademwniesionymprzezinną.Kiedyoboje
30
