Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przełomembyłonietylkostworzenieoryginalnegojęzykateoretycznego.
Tworzączarysynowegoparadygmatu,Bowlbyprzyjąłrównieżodmiennąper-
spektywębadawczą.Zgodnieztradycyjnympodejściempsychoanalitycznym,za
punktwyjściawbudowaniuwiedzyprzyjmowanoaktualniewystępującypatolo-
gicznysymptomiwposzukiwaniujegoprzyczyncofanosięwprzeszłość,
zarównoprzezbadaniewspomnieńsamegopacjenta,jakitworzeniehipotezna
tematprzeszłychzdarzeńiprocesów,któremogłybyćodpowiedzialneza
aktualnystanrzeczy.Bowlbypostanowiłodwrócićtęperspektywę.Zapunkt
wyjściaprzyjąłdanepochodzącezobserwacjireakcjidzieciznajdującychsię
wsytuacjachuważanychzapotencjalniepatogenne,napodstawietychdanych
opisałodpowiadająceimzakłóceniawrozwojuosobowości,anastępniestarałsię
naichbazieNdokonaćekstrapolacjidotyczącejprzyszłości”.Uważał,iżbadanie
podstawrozwojuosobowościorazgenezysymptomówpsychopatologicznych
powinnobyćopartenasolidnychpodstawachobserwacjiwyprzedzającejmoment
pojawieniasięsymptomów,anietylkonazawodnejretrospekcji.
WchwiliwydaniapierwszegotomutrylogiiJohnBowlbymiał62lata.Pracata
byłazwieńczeniemjegodługiejiowocnejkarieryzawodowej,podczasktórej
konsekwentnierozwijałswojewłasnepodejściedopraktykiikształtowałoryginal-
nestanowiskoteoretyczne.Wydajesię,iżźródełjegozawodowejtożsamości
możnadoszukiwaćsięjużpośróddoświadczeńzokresustudiówmedycznych,
które,jakosynznanegolondyńskiegochirurgaSirAnthonyBowlby’ego,podjął
wCambridgeUniversitywwiekulatosiemnastu.Pierwszedwaspędzonetamlata
poświęciłstudiowaniunaukprzyrodniczych.WielelatpóźniejBowlbywspominał,
iżznacznączęśćtegoczasuspędziłnazgłębianiubiologiiewolucyjnej(Dijkeniin.,
1998).JegotutoremwtymokresiebyłsprawnyeksprymentatorEdgarAdrian,
którymiałwswoimdorobkuwieleważnychodkryćdotyczącychprzewodnictwa
nerwowego.WtymczasieBowlbyzainteresowałsięrównieżpsychologiąitrzeci
rokstudiówpoświęciłnakurszzakresunaukmoralnych,któregogłówneczęści
stanowiłafilozofiaiwłaśniepsychologia.Najważniejszymjegonauczycielem
podczaskursupsychologiibyłFredericBartlett,znanypóźniejszerokojakojeden
zprekursorówpsychologiipoznawczej.Bartlettskłaniałsiękutakiemupodejściu
wpsychologii,którepodkreślaznaczenieobserwacjiieksperymentu,bez
zaniedbywaniajednakważnychinformacjipochodzącychzintrospekcji.Przywiązy-
waniedużejwagidopochodzącychzbezpośredniejobserwacjidanychempirycz-
nych,Bowlbywydajesięzawdzięczać(choćtrudnoocenićwjakdużejmierze)
właśnietymdwómswoimpierwszymnauczycielom(Dijkeniin.,1998).
Pozakończeniutrzyletniegookresustudiówwzakresienaukprzedklinicznych,
przygotowującegodowłaściwychstudiówmedycznychBowlbypodjąłnieoczeki-
wanądecyzję:zamiastkontynuowaćnaukęirozpocząćstudiawzakresiemedycyny
8
