Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZWÓJPROCESÓWPOZNAWCZYCHIDORASTANIESPOŁECZNO-MORALNEAREGULACJAZACHOWANIA
31
naczelnepryncypiamoralne,takiejak:wzajemnarównośćwszystkichludzi,nie-
zbywalneprawoczłowiekadogodnościjakoosobyludzkiej,jednolitarówność
wszystkichwobeczasadsprawiedliwości,prawodorozwojuiosiąganiadobra
przezwszystkichitympodobne.Natymetapieczłowiekwswoimpostępowaniu
świadomieidobrowolnieprzestrzegapryncypiówwynikającychztychuniwersal-
nychkanonówmoralnych.Rozumowaocenacelówisposobówjegozachowania
jestlogiczniepodporządkowanaowymnaczelnymwartościomogólnoludzkim,
cooznacza,żejegopodmiotoweregulatoryzachowaniaprawidłowozinter-
nalizowaneinależycieustrukturalizowanewedłughierarchicznejimplikatury
wartości.Nadrzędnezasady,tojestkryteriarozstrzygnięćdecyzyjnych,natym
poziomierozwoju(wsensielogiki)abstrakcyjnymi,etycznymiimperatywa-
mi,któreniekrępująsztywnyminakazami(czyzakazami),leczujmującałość,
zawszeprzejawiającsięwokreślonychkontekstach,anigdyabstrakcyjnie!Na
przykładsztywnazasada(zakaz),żeniewolnokłamać,azachowanielekarza,
któryzpowodówdeontologicznychczyterapeutycznychniemożeujawniaćpew-
nychinformacjipacjentowi;czyteżzachowaniematkiwobecdziecka,skrywającej
przednimpewneUprawdy”
,mimożejestonieprzezdzieckoindagowana,itym
podobne.NatymetapiemyśleniamoralnegoczłowiekpostępujesłusznieUponad”
sztywnyminormami(awięcpodługwartości),bowiemmanawzględziecałość
interesówdrugiejosoby,awięcrównieżjejsubtelnościmoralno-psychologiczne.
OdrywasiętakżeodUpokus”utylitaryzmu,bowiemdrugiczłowieknigdyniejest
dlaniegośrodkiemdoosiągnięciawłasnegocelu,leczzawszewartościącelem
samymwsobie.
Kohlbergbyłprzekonany,żeludzie,którzyosiągająowoszóstestadium
rozwojumoralnego,chociażpodziśdzień,jakzauważaTrempała(2002,s.45),
nieudałosięzgromadzićrozstrzygającychdanychempirycznych,którepotwier-
dziłybypoglądcodorealnościjegoistnienia.TakżeA.Maciejowska(1988,s.494)
napodstawiebadańwłasnychiswojegozespołupodkreśla,żeoilesekwencjaod
pierwszegodopiątegostadiumjestudokumentowanarozstrzygającymidanymi
empirycznymi,otylewyodrębnioneprzezKohlbergastadiumszóstebudziwąt-
pliwości,bowiemnieudałomusięzebraćmateriałuempirycznegowspierającego
jegostanowisko.
Niektórzyteoretycy(np.Bertram,1980,s.727)odnosząsiędoprzekonania
Kohlbergawsposóbskrajnywręczodrzucającje(dotyczytooczywiściejedynie
problemurealnościversusnormatywnościistnieniapoznawczychmechanizmów
regulacyjnychnatympoziomie).
ZkoleiwśródzwolennikówteoriiKohlberga,akceptującychjegoteorięwca-
łości,itacy,jakJ.Habermas(1983)jedenztwórcóworyginalnejkoncepcji
Uetykidyskursu”
.Uważaon,żeznaukowegopunktuwidzeniaistniejemożliwość