Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Pionierzyiprekursorzy
1.2.Pionierzyiprekursorzy
1.2.1.HenrykWerniciAdolf
Dygasińskipionierzy
polskiejmyślionauczaniu
iwychowaniu
Opoglądachwychowawczychpedagogailiterata
HenrykaWernica(1829–1905),wedługktóregodo-
brynauczycielpowinienwykorzystywaćnaukę
wychowaniaipsychologię,wspominająm.in.
BudkiewicziKączkowska(1987),cytującjego
wnioskizawartewartykuleUNowypostępwpe-
dagogice”z1883roku(PrzeglądPedagogiczny).Jak
pisałonimwewspomnieniupośmiertnym
EdmundBogdanowicz:
HenrykWernic,świadommetodwychowania,za-
równowAnglii,jakwNiemczech,umiałwpracach
swoichpogodzićteorięzpraktyką[ś].Wszystkie
teżjegodziełaidziełkaprzystępne[ś].
Wymieńmytuniektóre:Przewodnikwychowania
(1868),Naukaorzeczach(1874),Wychowaniedziecka
dolat6(1878)(BogdanowicziWernic,1905,s.8).
Wernicbyłwięc,obokJanaWładysława
Dawida,jednymzpierwszychautorówrozpraw,
wktórychpodkreślanokoniecznośćpodbudowy
działańwychowawczych,wykorzystującteorie
ibadaniapsychologiczne.Anonimowyrecenzent
jegoksiążkiPrzewodnikwychowaniaprzyrównał
dobardzoznanejpracyJędrzejaŚniadeckiego
Ofzycznymwychowaniudzieciz1805roku,która
bywauznawanazajedenzkamienimilowych
polskiejmyśliowychowaniu(Wernic,1868).
Jakjużwspomniano,zpunktuwidzeniahisto-
riipsychologiitrudnowyznaczaćgraniceobsza-
rówróżnychsubdyscyplinpsychologicznych.
Zapewneniemateżsensu,abyomawiaćhistorię
psychologiiwychowaniawoderwaniuodszer-
szegokontekstu,którymbyłapsychologiawycho-
wawcza.W1885rokuukazałasięksiążka,którą
możnauznaćzapierwszypolskipodręcznikzob-
szarutejsubdyscypliny.Byłatomonografiaau-
torstwaAdolfaDygasińskiegoObrazpsychiczny
zjawiskworganizmieludzkim.Wykładyprzeznaczo-
nedlainformacyiwychowawców.Cociekawe,tytuł
okładkowytejksiążkibyłinny,tj.Psychologiawy-
chowawcza.Dygasińskidokonałkompilacjiwie-
dzypsychologicznejnapodstawiepractakich
autorówjakKarolDarwin,WilhelmWundt,
WilhelmPreyer,LeonDumont,BernardPérez,
JulesLuysczyThéoduleRibot.Pracazawierapo-
nad20rozdziałów,któreobejmująszerokizakres
tematycznypocząwszyodposzukiwaniadefini-
cjipsychologiipoprzezokreśleniejejprzedmiotu,
anarozważaniachpoświęconychwolnejwoliza-
kończywszy.
RYCINA1.1.Reklamaprasowapierwszejpolskiejksiąż-
kizzakresupsychologiiwychowawczej
Źródło:zezbiorówautora:KurierWarszawski,nr303zdn.
2.11.1885.
Kompilacja
Dygasińskiego
spotkała
się
zmiażdżącąkrytykąLeonaKulczyńskiego(1847–
1932),docentaprywatnegonaUniwersytecie
Jagiellońskim,któryprowadziłtamkonwersato-
riumpedagogiczne.Zarzuciłonautorowi,żejego
pracazawieraUmyślinieprzetrawione[ś],twier-
dzeniaipoglądywprostbezżadnegozastrze-
żeniawypowiedziane[ś],całeteorieiopisy
przytaczanewprzekładziezdziełobcychalbo
streszczanebezkrytykiinierazbezuwag”(Kul-
czyński,1885,s.521).Jakzauważyłrecenzent,
któregoponiosłogłówniezewzględunaUmate-
rialistyczne”ujęcietematu,dziełoDygasińskiego
jestbardziejpracąozjawiskachpsychicznychniż
podręcznikiem
psychologii
wychowawczej.
Narzekawięcwswejopinii:UZamiast[ś]nauk
iwskazówek,którychmielibyśmyprawooczeki-
waćsłuszniedlapożytkuwychowania,spotyka-
myogólniki”(tamże,s.539).Zarzucatakże
Dygasińskiemu,żewswymopracowaniunie
uwzględniłtakważnychdlapsychologiiwycho-
waniaproblemówjakzmianywzakresiepamięci
wstosunkudowieku,rozwijaniewyobraźnioraz
uwagi.Zabrakłotakżewyjaśnieniatakichproble-
mówjakstosunekmowyludzkiejdomyślenia
ijejwpływnaułatwieniemyśleniaorazróżnic
25