Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
10
PRZEDMOWAMARGARETWEISS
klinicystów,którzywiedzęoADHDzdobywaliodswoichpacjentów.Wynikiemjestpraktycz-
nypodręcznik,którymożnawykorzystywaćwtrakcieterapiiindywidualnej,grupowejczy
wpracywarsztatowej.Narzędziatowarzyszącekażdemumodułowisądlawygodyczytelnika
dostępnenastronieinternetowej.
Ztejperspektywywyłaniasięmądrośćkliniczna.Możnawidziećirozumiećzarównopa-
cjenta,jakiprocesterapii.Czasamiautorkiuderzająwjakżeuproszczonetony,stwierdzając
rzeczyoczywiste:„Sukcesjestsilnymwzmocnieniem”,„Monitorowaniesiebiemożepoprawić
umiejętności”,„Dostrzeżenieproblemuiprzygotowaniesiędojegorozwiązaniarobiróżni-
cę”.Jednakżekażdeztychstwierdzeńjestpewnymterapeutycznymsmaczkiem.
Terapiaopisanawtejksiążcepomożeniektórymludziom,wniektórychmomentach
iwporadzeniusobiezniektórymiproblemami.Zmianawynikającaztejterapiibędziezna-
czącaitrwała.
Naszerozumienietego,jakpoprawiasięstanpacjentówzADHDczasamicharakteryzuje
sięzniekształceniamipoznawczymi.Poprawaniejestczarna(brakzmiany)lubbiała(remisja).
Uzdecydowanejwiększościpacjentówzmianajestwzględna.Poprawaniejestwyścigiem
domety,wktórymto,jakszybkotamdotrzesz,jestważniejszeodtego,ileczasupoprawa
sięutrzyma.Tojestwalkaalbo-jakujęłytoautorki-podróż,wktórejczas,wytrwałość,
kreatywność,odpornośćpsychologiczna(resilience)iwglądumożliwiająnajwiększązmianę
zperspektywydługoterminowych,rozwojowychkorzyści.Teautorkiprzyjmująrozwojową
perspektywęwodniesieniudoADHD,alerównieżwodniesieniudotego,jakutrwalićzmia-
nywfunkcjonowaniuipoprawićjakośćżycia.
DSMiICDdefiniująparadygmat,zasprawąktóregoADHDstałosięwidoczne.Dzięki
badaniom,napodstawiektórychtworzonowspółczesnesystemydiagnozowaniaADHD,by-
liśmywstanieprzejśćodmoralnejocenytegozaburzeniajakolenistwadoopartegonawie-
dzyneuropsychologicznejzrozumieniamechanizmuzaburzeńfunkcjiwykonawczychipro-
cesówhamowania.JednakżeDSMiICDokazałysięzarównoprzyjacielem,jakiwrogiem.
HistoriaADHDjestokreślonaprzezdługotrwałyipodstawowyspórmiędzywąskądefinicją
ADHD,ograniczonądoosiowychobjawów,aszerszymiwzorcamiobjawówdodatkowych,
występującychwtejpopulacji.ZjednejstronywspółczesnebadanianadADHDbardzo
skorzystałynawąskiejdefinicjitegozaburzenia.Zdrugiejjednakklinicyści,jakRosemary
Tannock,TomBrowniPaulWender,sączęstowytrącaniztegoprzytulnegogniazdkaba-
dawczegoprzezklinicznepotrzebypacjentów,mającychinnedolegliwościizłożonedeficyty
neuropsychologiczne.Taksiążkawpisujesięwtonapięcie.Odnosisiędopopulacjizdiagno-
zowanejzapomocąwąskichkryteriówdiagnostycznych,alezajmujesięszerokorozumiany-
miidiagnozowanymiproblemamipacjentów.DoroślizADHDmogąodczuwaćlęk,nawet
jeśliichlękniejestwystarczającospecyficznylubnasilony,żebyspełnićkryteriazaburzenia
