Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przedmowa
SamGoldstein
Przezwielelatprofesjonaliściirodziceczulisięspokojnie,sądząc,żeproblemyspowodowa-
neprzezADHDwynikająpoprostuzesłabegodopasowanianiektórychdzieciiichśrodowi-
ska.Przekonywanierodziców,żeproblemprzeminiewrazzwiekiem,acierpliwośćiterapia
sprawią,iżADHDniewywołaudzieciistotnych,długofalowych,niekorzystnychskutków,
stanowiłoźródłokomfortu.Przezostatniedwadzieścialatopinia,żeADHDjestpoprostu
zaburzeniemwiekudziecięcego,zktóregosięwyrastawokresiepóźnejadolescencji,była
corazmocniejkwestionowana.Znaczącaliczbaosób,wrównymstopniumężczyznikobiet,
cierpiącychzpowoduADHDwdzieciństwienadalcierpiiżyjeponiżejswoichpotencjal-
nychmożliwości,nierzadkodookresustarości.Mimożepewnagrupapionierówporadziła
profesjonalistomrozważenieniedoliwieludorosłychzhistoriąADHDwdzieciństwie,nic
takiegosięniestałoażdochwili,gdykoncepcjaADHDzostałaspopularyzowanaprzez
prasęimedia,azaburzeniezyskałopoważnezainteresowanie.Ichoćniektórzytwierdzą,
żezaburzenieijegoterapiawzbudzająkontrowersje,wspołecznościnaukowejzajmującej
sięzdrowiempsychicznymkontrowersjesąniewielkie(Ashersoniin.,2010).Szybkorośnie
liczbaartykułówzwiązanychzemocjonalnymi,poznawczymi,zawodowymi,akademickimi
konsekwencjamiADHD,podobniejakliczbapraczwiązanychzryzykiemuzależnieniaczy
popadnięciawkonfliktzprawem.JakoredaktornaczelnyJournalofAttentionDisorders
zaobserwowałem,żewostatnichośmiulatachkażdegorokuotrzymywaliśmycorazwięcej
artykułówdotyczącychbadańnadzagadnieniamizwiązanymizADHDuosóbdorosłych
ipoświęcamytemuzaburzeniuudorosłychcorazliczniejszestronynaszegoczasopisma
ijegowydańspecjalnych.
