Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
28
3
Technikiobrazowania–rezonansmagnetyczny
.TłuszczcechujesiękrótkimczasemrelaksacjiT1ima
silnysygnałwobrazachT2-zależnych.
.Wodaiinnepłyny(m.in.płynmózgowo-rdzeniowy
wukładziekomorowymiworkuoponowym,żółćwdro-
gachżółciowych,moczwdrogachmoczowych,wysięk,
płynwtorbieli)cechująsiędługimczasemrelaksacjiT2
imająsilnysygnałwobrazachT2-zależnych.
.Paramagnetycznyśrodekkontrastujący,
taki
jak
Gd-DTPA,powodujeskrócenieczasówT1iT2tych
protonów,któreznajdąsięwjegopobliżu.Dziękitemu
zwiększasięróżnicamiędzysygnałamipochodzącymi
odtkanek,doktórychdotarłśrodekcieniujący(mają
silniejszysygnałwobrazachT1-zależnych),itymi,do
którychniedotarł(mająsłabszysygnałwobrazach
T1-zależnych).
.Gadolin(Gd),którywchodziwskładśrodkówcieniują-
cych,jestpierwiastkiemziemrzadkichijesttoksyczny
dlaorganizmu.Wwynikuprocesuchemicznegoatom
gadolinuzostajezwiązanychemicznie(schelatowany)
zgrupąDTPA(diethyltriaminepentaaceticacid–kwas
pentetynowy),któraneutralizujejegotoksyczność.
.Zmianakontrastutkankowegowyznaczanajestjako
różnicaamplitudsygnałówpochodzącychodtkankiA
itkankiB(ryc.3.10):
a.KrzyweT1dlatkanekAiBznajdująsiębliskosiebie,
wrezultacieróżnicaamplitudsygnałówzobutkanek
jestmaładladanegoTR.
b.Podanieśrodkacieniującego,którydotrzetylkodo
tkankiA,powodujeprzesunięciekrzywejT1tkanki
Awlewo.WtymsamymczasieTRróżnicaamplitud
sygnałówjestznaczniewiększa,coumożliwiałatwiej-
szerozróżnienietychtkaneknaobrazie.
sygnał
a
TR
A
B
czas
sygnał
b
A
TR
B
czas
Rycina3.10.
Działanieśrodkacieniującegonakontrasttkankowy.
3.6.
Kodowanieprzestrzeni,czylijakrozpoznać,skądpochodzisygnałrezonansu
magnetycznego
.Wielkośćsygnałurezonansowegojestproporcjonalnado
gęstości/liczbyjąderwodoruwpróbce(obrazowanejwar-
stwie),coumożliwiauzyskanieobrazówróżnicujących
np.tkankioróżnejzawartościwody.
.WaparatachMRwceluwywołaniawzbudzeniarezo-
nansowegowwybranychpunktachprzestrzenipomiaro-
wejnależywtychpunktachwytworzyćpolemagnetycz-
neoodpowiedniejwartości.
.Kształtowaniepolamagnetycznegouzyskujesięprzez
nakładaniepolastałego(wytwarzanegoprzezmagnes)
wobjętościcałejpróbkiipolagradientowegowytworzo-
negoprzezzespółcewekwosiachX,Y,Z(ryc.3.11).
.Dziękitymcewkomkażdypunktwprzestrzenibadanej
próbkijestpobudzanyinnączęstotliwościąrezonan-
sową.Ujmującrzeczbardziejobrazowo,każdypunkt
wprzestrzenimawłasny„adres”,którymjestczęstotli-
wośćifazasygnałurezonansuwtympunkcie.
.Kluczowymczynnikiemjestwysokajednorodnośćgłów-
negopolamagnetycznegoorazbardzowysokajakość
wykonaniacewekgradientowych.
.Pozebraniuodpowiedzipróbkinapobudzeniefalą
elektromagnetycznąoczęstotliwościradiowejmożna
zapomocądwuwymiarowejtransformatyFourierazre-
konstruowaćobrazprzestrzenny–otrzymanysygnał
niezawierabezpośrednioobrazu,tylkozakodowaną
informację,zktórejrekonstruowanyjestobrazrzeczy-
wisty(tzw.obrazk-space,którystanowidwuwymiarowe
widmoobrazurzeczywistego–zob.ryc.3.1).
