Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
1BADAMYZBIORYIRELACJE
Abynieprzerywaćtokuprzekształceń,podkażdąrównościązaznaczymy,
zktórejwłasnościwdanymmiejscukorzystamy.
(AB)÷(CD)=
[(AB)Π(CD)][(AB)Π(CD)]
(1)
=
[(AB)Π(CΠD)][(AΠB)Π(CD)]
(1.1.36)
(2)
=
{[AΠ(CΠD)][BΠ(CΠD)]}{[(AΠB)ΠC][(AΠB)ΠD]}
(3)
=
(AΠCΠD)(BΠCΠD)(AΠBΠC)(AΠBΠD)]
(4)
Zostawimyteraznachwilęotrzymanewyrażenieiwpodobnysposóbprze-
kształcimyprawąstronę(1.1.35):
(A÷C)(B÷D)=
[(AΠC)(AΠC)][(BΠD)(BΠD)]
(1)
=
(AΠC)(AΠC)(BΠD)(BΠD)
(1.1.37)
(4)
=(AΠC)(BΠD)(AΠC)(BΠD)j
gdzienakoniecprzestawiliśmyskładnikisumy,korzystajączjejprzemienno-
ści(1.1.19).
Porównanieotrzymanychpowyżejwyrażeń(1.1.36)oraz(1.1.37)poka-
zuje,żeobastanowiąsumyczterechzbiorów.Cowięcej,każdyzeskładników
teoriomnogościowejsumy(1.1.36)jestpodzbioremodpowiedniegoskładnika
sumy(1.1.37):
AΠCΠDAΠCj
BΠCΠDBΠDj
AΠBΠCAΠCj
AΠBΠDBΠDj
skądwnosimy,żezachodziposzukiwanateza:
(AB)÷(CD)(A÷C)(B÷D).
(1.1.38)
(1.1.39)