Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Empirycznedowodynaskutecznośćzabawygrupowejjakointerwencjipsychologicznejdladzieci
iin.,2005).GrupoweZAERstanowiąwysoce
efektywnesposobywzbudzaniazaintereso-
waniaimotywacjiudzieci,ajednocześnie
ucząjeważnychumiejętności,przydatnych
wotoczeniudomowym,szkolnyminaplacu
zabaw.Zabawygrupowewyposażajądzieci
wumiejętnościnaturalnejinterakcjizrówie-
śnikamiidorosłymiorazuczeniasięodpo-
wiednichzachowańiumiejętnościwkon-
tekście,wktórymsąużywane.ZAERoraz
inneaktywnościrozwijajątakżesocjalizację
dzieciprzezkontaktzgrupą,wzmacniają
pewnośćsiebieopartąnaakceptacjigrupy
orazzagospodarowujączaswolny(Reddy,
2010;Reed,BlackiEastman,1978).Lecze-
niedzieciwnaturalnymkontekściezabawy
grupowejzwiększaprawdopodobieństwo
utrzymaniaefektówleczeniawczasieiich
generalizacjinainnedziedzinyżycia(Hoag
iBurlingame,1997).
GrupoweZAERwzmacniająudzieciprze-
świadczenieoichkreatywności,skuteczno-
ści,autonomiiorazpozytywnepostrzeganie
samychsiebieiinnych,uczącjejednocześnie
ważnychumiejętnościżyciowychużytecz-
nychwpracyiwzabawie(np.Reddy,2010;
Reddyiin.,2001;TorbertiSchneider,1993).
DzieciuczestniczącewgrupowychZAER
tworząwięzigrupowe,wktórychmogąsty-
mulowaćwzajemnieswójrozwójprzezpozy-
tywneinterakcjespołeczne.ZAERdostarczają
takżewyzwańpoznawczych,społecznych
ifizycznych,którezachęcajądziecidowy-
trwałościiwypróbowywaniaalternatywnych
rozwiązań(Bunker,1991;Reddy,2010;Reddy
iin.,2001).
Badaniadowodzą,żeZAERpozytyw-
nieilepiejniżtradycyjnezabawyszkolne
wpływająnaskłonnośćdouczestnictwa,
współpracy,umiejętnościspołeczne,pewność
siebieiwizualneumiejętnościmotoryczne
udziecizezwykłychszkół,dziecizproble-
mamiemocjonalnymiorazdziecizzabu-
rzeniamiwidzenia(Ferland,1997;Reddy,
2010;Reddy,Springeriin.2005).Naprzykład
Bay-HinitziWilson(2005)badaliskuteczność
interwencjiopartejnagrachwymagających
współpracyprzeprowadzonejwgrupie70
dzieciwwiekuprzedszkolnym(4–5lat),
mającychproblemzagresją.Winterwencji
tej,oudowodnionejempirycznieskutecz-
ności,jakosposóbnaredukcjęzachowań
agresywnychzastosowanogryplanszowe
wymagającewspółpracy,kierowaneprzez
nauczyciela,orazinnezajęciaopartena
współpracy.Grytewymagałyminimalnego
przygotowaniaimogłybyćprowadzoneprzez
rodziców,mentorówiparaprofesjonalistów.
Wynikibadaniadowiodły,żedzieci,które
uczestniczyływinterwencjachwykorzystu-
jącychgrykooperacyjne,wykazywaływięcej
zachowańprospołecznychiprzejawiały
większeskłonnościdowspółpracyniżdzieci,
któreuczestniczyływtradycyjnychgrach
opartychnawspółzawodnictwie.Badanie
przeprowadzoneprzezOrlick(1988)dało
podobnerezultaty.
GargaigordobiliEchebarria(1995)anali-
zowaliwpływprogramugierkooperacyjnych
nazachowaniaspołeczneipojęcieJau178
dzieciwwieku6–7lat(niekorzystających
zedukacjispecjalnej).Badaczeprzeprowa-
dzili22sesje,podczasktórychbyływyko-
rzystywanegrymającenaceluzwiększenie
skłonnościdziecidowspółpracy,dzielenia
się,zabawysymbolicznejorazpoczucia
własnejwartości.Wefekcietychdziałań
odnotowanoistotnąpoprawęzachowania
wszkole(dzieciwykazywałynp.większe
umiejętnościprzywódcze,byłybardziejra-
dosne,odnosiłysiędoinnychzwiększym
szacunkiemiwrażliwością,miałyniższy
poziomagresji,apatiiilęku).
Schneider(1989)porównywaławpływ
ZAERzwpływemzabawyswobodnejna
poziompoczuciawłasnejwartościu36dzieci
wwiekuprzedszkolnym.Zabawyodbywały
sięwformie17sesjitrwających15–20mi-
nut.Poczuciewłasnejwartości,oceniane
przeznauczycielaorazprzezsamedzieci
wformiesamoopisowej,wzrosłowwięk-
szymstopniuudzieci,któreuczestniczyły
wzabawachZAERniżudziecibawiących
sięwsposóbswobodny.
20
