Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
CzęśćI–Ruchtelekomunikacyjny
Jakopointędlapowyższychrozważańzacytujmy[25]–„takieczekanie
daje(…)masęokazjidonarzekaniana(…)pecha;sprawastajesięjeszczebardziej
irytująca,jeżeliuświadomićsobie,żeKowalskiargumentujezupełniepodobnie”.
1.4.
Zwielokrotnianiestatystyczne
Łączatransmisyjneszkieletowychsiecitelekomunikacyjnychprzenosząwiele
niezależnychstrumieniruchupochodzącychzwieluźródeł(aplikacji,użytkowników
sieci,elementówaktywnychsieci...).Chwilowenatężenieruchuwykazujezawsze
mniejszelubwiększefluktuacjewokółwartościśredniej.Zjednejstrony,fluktuacje
natężeniasąutrudnieniemdlaprojektantówsieci,bostawiająichprzednieroz-
strzygalnymdylematemalokacjiprzepustowościkanałów,albozgodniezwartością
szczytowąPRA(ang.PeakRateAllocation),albozgodniezwartościąśrednią
MRA(ang.MeanRateAllocation).Alokacjadowartościszczytowejjestniewątpliwie
rozrzutna,bonaogółźródłapracujązmaksymalnąwydajnościąwbardzokrótkich
okresachczasu.Alokacjawedługwartościśredniejjestzkoleirównoznacznazutratą
częściruchuwokresachmaksymalnejaktywnościalbozjegobuforowaniem
wiążącymsięzkoleizdodatkowymopóźnieniem(kolejkowania).
Pozytywnąstronąfluktuacjiruchujestmożliwośćzwielokrotnianiastatys-
tycznegoprzepustowościkanału,uktórejpodstawleżyobserwacja,żewartości
szczytoweruchugenerowanegoprzezniezależneźródłaniebędąpojawiaćsię
jednocześnie(awięczwielokrotnianiestatystycznejestrównoznacznez„wy-
gładzaniem”fluktuacjiruchu).Poglądtenjestszerokorozpowszechniony,ale
wpołowielatdziewięćdziesiątychokazałosię,żewwieluprzypadkachruch
teleinformatycznymacharaktersamopodobny[125],bardzoniewdzięcznydla
projektantów,bozachowującyfluktuacjepomimozwielokrotnianiastatystycznego.
RozważamyzwielokrotnianiestatystyczneMźródełruchu;każdeznich
generujeskumulowaneobciążenie(ang.workload)wprzedzialeczasu(0,t]:
W(t)=
>
o
t
T(r)dr,
(1.2)
gdzieT(t)jestchwilowymnatężeniemruchu.Zakładamy,żekażdyzMprocesów
W(t)jestprocesemWieneraostacjonarnychprzyrostach,coimplikuje,że[54],[115]:
E{W(t)}=ut
oraz:
Var{W(t)}=a
2
t,
(1.3)
(1.4)
przyczymu=E{W(ł)},aparametrwariancjia
2
=Var{W(ł)}(wartośćśrednia
lubwariancjaobciążeniagenerowanegowjednostceczasu).
PowydzieleniutrenduliniowegoprocesW(t)możebyćprzedstawiony
wpostaciunormowanej[106]:
W(t)=ut+aB(t),
(1.5)
