Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wiedział,ileczasubędziemusiałjeszczeczekać.
Gładkolicyblondynpoprzeciwnejstronieulicyzdawałsię
niespieszyć,choćczęstopopatrywałnazegarek.
Kiedystanąłpodbramądworca,Lecoqpomyślał,
żetozwykłykieszonkowiec,mimoiżsmukłasylwetka
itypowedlaprzestępcówprzyrośniętedogłowypłatki
małżowinywskazywałyraczejnapodpalacza.Wkażdym
raziemężczyznaówbyłmłodyiniedoświadczony,dałoby
sięgopowalićnaziemięparomachwytami.Później
jednakosobnikzainteresowałsięogłoszeniami
naogrodzeniuizerwałjednoznich,jakbyczegośszukał.
Poczynaniateprzerwałdopieromężczyznazwalizką.Był
topodróżny,najwyraźniejzdaleka–jegostaromodny
płaszczbyłwygniecionyoddługiegosiedzenia.Lecoq
odrazudostrzegł,żeobajsącudzoziemcami,zapewne
Niemcami.NiemcymasowoprzybywalidoParyża,itojuż
oddziesięcioleci.Zakładaliswojegniazdawlukach
wyrwanychwmieścieprzezrewolucjęiKomunęParyską.
Atam,gdzieniebyłonaturalnychluk,tworzylije–
naprzykładwojnąfrancusko-pruskąwtysiącosiemset
siedemdziesiątymroku.
Dostolikawolnymkrokiempodeszłamłodakobieta.
Lecoqzauważyłjądopieroteraz,gdystanęłanawprost
niego,ajejpostać,wznoszonejfioletowejsukni,zasłoniła
muwidoknadworzec.Zirytacjąpodniósłwzroknajej
okrągłą,dziecięcątwarz.Szacował,żeniemawięcejniż
czternaście,piętnaścielat.
–Mademoiselle.–Podniósłrękęichciałprzesunąć
kobietęnabok,aleonanieruszyłasięzmiejsca,tylko
docisnęłabiodrodojegodłoni,podpierającsięwtalii.
Lecoqaowionąłnatarczywyzapachfiołków.Kobieta
wybrałaperfumy,któredobrzepasowałydojej
osobowości.
–Czteryfranki–powiedziała.
Poakcencierozpoznał,żeonarównieżjest
cudzoziemką,możeWęgierką.Jednązmłodych
dziewczyn,któreprzybywałydoFrancji,bypracowaćjako
niańkilubmamki,aleprędzejczypóźniejuznawały,
żeinnaklientelajestbardziejzainteresowanaich
