Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Liberalizmakomunitaryzm
25
charakterystycznychdlawszystkichjegoodmian,ułatwiającyzarazem
weryfikacjępodmiotówpretendującychdoznalezieniasiępodjegoszyl-
dem.Jesttotrudność,zktórąborykająsięzarównozwolennicy,jak
iprzeciwnicytejmyśli2.Charakterniniejszejpracyniepozwalanapre-
zentacjęhistorycznejikulturowejzmiennościideologiiliberalnej3.Dlate-
goteżanaliza,niewątpliwieistotnych,różnicmiędzyliberalizmemkla-
sycznym,liberalnymutylitaryzmem,ordo-liberalizmem,neo-liberaliz-
mem,socjo-liberalizmemiinnymi„liberalizmami”zpowodubrakumiej-
scazostałapominięta.Skoropodstawowymcelemniniejszejmonografii
jestanalizakomunitarystycznejkrytykifilozofiiJohnaRawlsa,więcopi-
sanowniejgłównietennurtmyśliliberalnej,któregowyróżniającymsię
ideologiemjestautorTeoriisprawiedliwości.Jesttonurtobecniedomi-
nującywkrajachanglosaskich,azwłaszczawStanachZjednoczonych.
Prezentowanyopisniejestzapewnewyczerpujący,leczzawierainforma-
cjeonajistotniejszychelementachrozpoznawczychwspółczesnegolibe-
ralizmuamerykańskiego4.Dojegonajznakomitszychprzedstawicieli
należą,pozaJohnemRawlsem,międzyinnymi:RonaldDworkin,Charles
Larmore,StephenHolmesorazBruceAckerman.Celemuniknięciapo-
tencjalnychnieporozumieńprzyjęto,żewkolejnychrozdziałachmianem
liberalnejokreślonodoktrynę,którejideologicznymizwolennikamisą
międzyinnymiwymienienipowyżejteoretycymyślipolitycznej.
2JaksłuszniezauważyłBruceAckerman[w:]SocialJusticeandtheLiberalState,
YaleUniversityPress,NewHaven1980.
3Próbętakąpodjąłnatomiast,międzyinnymi,JohnGray,wpracy:Liberalizm,Znak,
Kraków1994.WartorównieżsięgnąćpopracęPierre’aManenta,zatytułowaną:Intelektualna
historialiberalizmu,Arcana,Kraków1994,wktórejautoranalizujeideologiczneźródła
liberalizmu.Wpolskiejliteraturzeprzedmiotuewolucjędoktrynyliberalizmuprzedstawił
ZbigniewRauwpracy:Liberalizm.ZarysmyślipolitycznejXIXiXXwieku,Aletheia,War-
szawa2000.
4Koniecznośćstosowaniapojęcia„współczesnyliberalizmamerykański”możebudzić
uzasadnionewątpliwości.Możnabowiemtwierdzić,żestosowniejbyłobyużywaćokreśle-
nia„liberalizmanglosaski”,skoropismaklasykówliberalizmuzWyspBrytyjskichsą
nieprzerwaniegłównymźródłeminspiracjidlateoretykówzzaOceanu.Zdrugiejjednak
stronyliberalizmuprawianywświecieanglosaskimopierasięobecnie,wdecydującym
wymiarze,nakreatywnościinowatorstwieamerykańskichzwolennikówtejmyślipoli-
tycznej.Dlategoteż,takjakniegdyśmówionoonurtachfrancuskiminiemieckimwlibe-
ralizmiekontynentalnym,takdziśbezwątpieniamożnamówićoliberalizmieamerykań-
skim,będącymdominującąsiłąliberalizmuanglosaskiego.
