Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wyrocznia.Lot.
Nathaienotworzyłoczy,gdyżwidokkrwawejjatki
irozszarpywanychprzezboskąbrońarmiizRagnarokciałprzyjaciół
niepozwalałmupogrążyćsięwkojącejcisząciemności.
Ymir!
Sercezabiłomumocniej.Łzynapłynęłydooczu.Niepotrafił
przegonićpowidokutejstrasznejchwili,gdyspojrzałnarzekęiujrzał,
jakjegoprzyjaciel,przeszytyświetlistympromieniem,osuwałsię
wtońwody.ImimożeNathaienwzywanybyłwołaniemwyroczni,
zdążyłjeszczezobaczyć,jakciałomartwegoYmirauniosłosię
wAlkmenieispokojniepopłynęłozabarwionymnaczerwononurtem
rzeki,prostowbiałechmurynadwodospadem.
Załkałcicho.Znarastającąfuriąprzygryzałwargi,boprzypomniał
sobiesłowaXaviana.Obiecał,żeniezostawichłopców,żenie
daimwyrządzićkrzywdy!Ztrudemhamowałwybuchrozpaczy.
Wtedywróciłdoniegoobraz–wszedłdownętrzawyroczni,
awojownikruszyłzanim.Chłopieczobaczyłgopoprzezprzezroczyste
ścianybudowli.AwięcXavianpróbowałgoocalić,chciałwypełnić
swąobietnicędanątamtejnocywobozowiskunawzgórzach!
NawspomnienieoWyroczniŚrodkapoczułzaskakującąchwilę
ciepła.Niemalczułnaswychramionachdotykświetlistychwęży,które
dźwignęłygodelikatnieiporwałynawyprawęwniebo,doHrothgaru,
apóźniejdoRagnarok.Napamięćochwili,gdyunosiłsięwjej
wnętrzuispojrzawszywdół,ujrzałpodchodzącegodoXaviana
dowódcęboskichwojsk,wróciłdoniegostrzępekstrachu.
Costałosiępóźniej?Czydwajwojownicystarlisięzesobą?Czy
Xavianwygrałpojedynek?Niepotrafiłodpowiedziećnatepytania,
bowyroczniawyrwałagoznadwodospadu.Chwyciłago,aonpoddał
sięjejsile.Nieodczuwałjużtrwogi,niepamiętałośmierciYmira,
bobyłwniejspokój.JednakgdyujrzałbogazRagnarok,zdałsobie
sprawęztego,żenależaładoniego.SkorochciałNathaiena,wyrocznia
