Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Okazałosiętowyboremekonomicznienietrafionym,conieprzeszkodziło
wodczuwaniuwielkiejsatysfakcji.Zbierałempopsutetelewizoryiinnetego
typuurządzenia,któreludziewynosiliwdzieńprzyjazduśmieciarki–tak,
żemogłemjerozebraćnakawałki,dowiedziećsię,jakdziałająizbudować
cośzotrzymanychwtensposóbczęści.Jednązmoichulubionychzabawek
byłzestawErectoramojegotatyz1929roku.Programkosmicznysprawił,
żebyłtodoskonałyczasnato,bybyćzainteresowanymtechnologią.Pa-
miętam,jakpewnejnocystaliśmyzmoimtatąwogródkuprzeddomem
iobserwowaliśmyprzelotEcho1.
Podczasgdywielumoichrówieśnikówroznosiłogazetypodomach,ja
naprawiałemtelewizoryizestawystereo.MójtatapracowałwIBM,więcgdy
okazjonalniezabierałmniezsobądopracy,mogłemzezdumieniempodzi-
wiaćogromnekomputery.Gdymiałemosiemlat,zabrałmnieteżnaElec-
troShowwAtlanticCity.Pamiętam,jakbawiłemsięIBM1620.Pamiętam
równieżwłasnąfascynacjęsprzętemwystawionymnastoiskuTektronix,co
byćmożewpłynęłonamnienatyle,żepóźniejzdecydowałemsięnapracę
wtejfirmie.RokpóźniejwybrałemsięnaŚwiatoweTargiwNowymJorku
iosłupiałemnawidokwystawyBellSystems;taksięzdarzyło,żepóźniej
współpracowałemzjednymzjejprojektantów.
Otrzymałemniesamowitąedukacjęwszkolepublicznejepokiposput-
nikowej–niemajużdziśwAmeryceniczegopodobnego.Wpiątejklasie
podawaliśmysobiezławkidoławkisłoikrtęci.Wszóstejklasiewysadziłem
wpowietrzeszkolnelaboratoriumchemiczne–zamiastzostaćukaranym,
miałemmożliwośćnauczeniasięwieleztegodoświadczenia(nadalnapamięć
znamprzepisnawytworzenietrijodkuazotu).Pamiętam,jakwósmejklasie
nasznauczycielwyprowadziłnaszeszkołyizabrałdoNowegoJorkunafilm
2001:Odysejakosmicznatylkodlatego,żeuważał,żetenfilmjestważny.Zrobił
to,mimożeniedysponowałpisemnązgodążadnegozrodziców.Nauczyciel,
któryspróbowałbytegodzisiaj,zapewnestraciłbypracę,lubgorzej.Wytwa-
rzaliśmyprochstrzelniczynalekcjachchemii,strzelaliśmydosiebierakieta-
minaboiskuszkolnymwramachlekcjifizykinakłuwaliśmywłasnepalce,by
zbadaćswojąkrewnabiologii.Toepokaodległaoddzisiejszej,kiedytakwiele
milionówistnieńkończysięwpięciogalonowychwiaderkach,żepotrzebują
onedrukowanychostrzeżeń(wiaderka,nieistnienia),kiedymokrapodło-
gasiejepostrachwsercachmężczyzn,aurzędnicyrządowiwypowiadająsię
lekceważącoonauce,podczasgdysaminiepotrafiąodróżnićmajsterkowania
odterroryzmu.
Pozaszkołąrodzicezapisalimniedoskautingu,którykochałemidomałej
ligibaseballu,którejnienawidziłem.Skautingnauczyłmniewieleoświecie
fizycznym:odjazdykonnej,przezbezpiecznezabawyzogniem,posztukę
przetrwania.Małaliganauczyłamnie,żenielubięgierzespołowych.
Krótkofalarstwobyłowtychczasachwmodzie.Totutajmajsterkowa-
niesięprzydawało.Zapisałemsiędolokalnegooddziałuawaryjnejłączności
radiowejObronyCywilnejtylkopoto,bymóceksperymentowaćzurzą-
dzeniami.Mojajednostkadysponowałaprymitywnymdalekopisem,który
przeprojektowałem,przezcowkrótcemusiałembudowaćpodobnejednostki
dlainnychokręgów.Uwielbiałemtotrójwymiarowemechaniczneurządzenie,
którezwanodalekopisem.
xxiiWstęp
