Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Jaczebieteszocham–powtarzaposiostrzeChloe
zpełnąbuzią.
–Pamiętaj,żemaszwrócićdzisiajdodomuzDaisy
–przypominamcórce,poczymzwracamsiędoLuke’a,
żebypotwierdzićszczegóły:–PippaodbierzeHannah
iweźmiejądosiebienaherbatę.Podrzucijądonas
później.
Pippajestjednązniewieluprzyjaciółek,jakiemamy
odwyprowadzkinawieś.Gdybynaszecórkinie
zaprzyjaźniłysięwszkole,zapewnenigdybyśmysięnie
poznały.
–Dozobaczenia,mamo!–Muskamjąlekko
wpoliczek,anakońcużegnamsięzLukiem,który
obejmujemniewtaliiicałujeoparęsekunddłużej,
niżbywypadało.
Potempuszczamnieioznajmia:
–Idź,kotku,ipokażimswojepazury.Tańczjak
motyl,kąsajjakosa–mówi,boksującsię
zniewidzialnymwrogiemjakMuhammadAli.
Czujęogarniającymnieprzypływmiłości.Lukejest
moimnajlepszymprzyjacielem,kochankiem,mężem.
Jestdlamniewszystkim.
Przybijammupiątkę,ściągamzoparciakrzesła
marynarkęiwychodzęzkuchninakorytarz,skądbiorę
teczkęiwózektransportowyobładowanydokumentami,
którezabrałamdopoczytaniaprzezweekend.Jużmam
wychodzić,aleostatnirazodwracamsięikrzyczęprzez
ramię:
–Niezapomnij…
–Fletu!–LukeiHannahkończązamniechórem.
