Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ichjaskraweświatłoodbijałosięwpoliturzemebli.
GefreiterDieterNorbachtusiadłnakrześleobokokna,ajastałem
nabacznośćpośrodkugabinetu.Nawetniewiemczemu,uroiłem
sobie,żeSturmbannführerSSMartinFickendocenikunsztmebli,
któreznajdowałysięwtympomieszczeniu.Czepiłemsiętejmyśli,
jakbymzupełniezapomniał,żeparędnitemuwybuchławojna,
jakbympatrzyłnaświatprzezpryzmatpracyiwłasnych
umiejętności,jakbymdokońcaniepojmował,cosięwłaściwie
dzieje.Dostałemjeść,więcmnieniezabiją.-Tobyłdlamnie
argumentniedopodważenia.
Esesmanwziąłwdłonieteczkę,którależałaprzednimi
powiedział:
-AlleDokumente,diedeinePersonbetreffen,sinderhalten
geblieben!
Jegogłosbrzmiałspokojnie,równiedobrzemógłzacząćmówićo
tym,żewłaśniedostałatrakcyjnąofertęzbiurapodróżyipodczas
urlopuplanujesięwybraćwjakiśuroczyzakątek,gdziemożna
odpocząćizapomniećobożymświecie.
-Panmajormówi,żezachowałysięwszystkiedokumenty
dotyczącetwojejosoby-powiedziałDieter.Jednakniechodziłoo
jegowypoczynek,tylkoomojąprzeszłość.
-LautdieseDokumente,derGefangeneStanyslawZabykowski,
IdentifikiationsNummerneunundzwanzigelfisteinBanditund
Bolscheiken-Terrorist.-Mojeimięinazwiskośmieszniebrzmiały
wjegoustach.
Fickensięgnąłposwojąsrebrnąpapierośnicę,ajausłyszałem:
-Wynikaznich,żewięzieńStanisławŻabikowski,numer
identyfikacyjnydwadzieściadziewięćjedenaście,jestbandytąi
bolszewickimterrorystą.
Potemmówiłłagodnymtonem,cochwilęrobiącprzerwę,żeby
tłumaczmógłpełnićswąrolę.Miałemnauwadze,żepowinienem
jedyniesłuchać,aodpowiadaćrozsądnieitylkowtedy,kiedybędę
pytany.
41