Słowotwórstwo kaszubskiego przymiotnika. Formacje denominalne

Beata Milewska

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-7865-132-1

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego

Rok wydania:

2013

Liczba stron:

211

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Milewska, Beata. Słowotwórstwo kaszubskiego przymiotnika. Formacje denominalne. Red. . Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2013, 211 s. ISBN 978-83-7865-132-1

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Milewska, B.

T1 Słowotwórstwo kaszubskiego przymiotnika. Formacje denominalne

PB Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego

PP Gdańsk

YR 2013

SN 978-83-7865-132-1

Bibliografia BibTex:

@Book{ 130222, author = "Milewska, Beata", editor = "", title = "Słowotwórstwo kaszubskiego przymiotnika. Formacje denominalne", publisher = "Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego", year = "2013", address = "Gdańsk", isbn = "978-83-7865-132-1" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Milewska, Beata

ED -

TI - Słowotwórstwo kaszubskiego przymiotnika. Formacje denominalne

PB - Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego

CY - Gdańsk

PY - 2013

SN - 978-83-7865-132-1

ER -

Netografia (standard APA):

Milewska, Beata. Słowotwórstwo kaszubskiego przymiotnika. Formacje denominalne [baza danych online] Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2013 [dostęp: 23 07 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/slowotworstwo-kaszubskiego-przymiotnika-formacje-denominalne-beata-milewska-130222.

słowotwórstwo, kaszuby, Derywacja

W pracy poddano analizie kaszubskie przymiotniki denominalne (motywowane przez rzeczowniki i wyrażenia przyimkowe), zarejestrowane w Słowniku gwar kaszubskich na tle kultury ludowej ks. Bernarda Sychty. Derywaty przebadano, przyjmując założenia op...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-7865-132-1

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego

Rok wydania:

2013

Liczba stron:

211

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

WSTĘP8
1. ZAŁOŻENIA PRACY10
1.1. STAN BADAŃ I STOSUNEK DO OPRACOWAŃ WCZEŚNIEJSZYCH10
1.2. CEL, ZAKRES I METODA PRACY20
1.3. TEORETYCZNE PODSTAWY ANALIZY21
1.4. EKSCERPCJA ŹRÓDEŁ I SPOSÓB OPRACOWANIA MATERIAŁU28
2. ANALIZA MATERIAŁU33
2.1. FORMACJE SUFIKSALNE33
2.1.1. Uwagi ogólne33
2.1.2. Przegląd formacji35
2.1.2.1. Z sufiksem -ovi (-evi)35
2.1.2.2. Z sufiksem -ni48
2.1.2.3. Z sufiksem -ovni (-evni)63
2.1.2.4. Z sufiksem -ečni64
2.1.2.5. Z sufiksem -elni65
2.1.2.6. Z sufiksem -ijni65
2.1.2.7. Z sufiksem -alni65
2.1.2.8. Z sufiksem -arni66
2.1.2.9. Z sufiksem -ični (-ëčni)66
2.1.2.10. Z sufiksem -sḱi67
2.1.2.11. sufiksem -ovsḱi (-evsḱi)75
2.1.2.12. Z sufiksem -arsḱi77
2.1.2.13. Z sufiksem -ińsḱi78
2.1.2.14. Z sufiksem -alsḱi79
2.1.2.15. Z sufiksem -ėńsḱi79
2.1.2.16. Z sufiksem -ov́ esḱi80
2.1.2.17. Z sufiksem -ȯv80
2.1.2.18. Z sufiksem -in84
2.1.2.19. Z sufiksem -ati88
2.1.2.20. Z sufiksem -ovati93
2.1.2.21. Z sufiksem -kovati104
2.1.2.22. Z sufiksem -ani105
2.1.2.23. Z sufiksem -anni108
2.1.2.24. Z sufiksem -ńani110
2.1.2.25. Z sufiksem -ovåni110
2.1.2.26. Z sufiksem -isti (-ësti)110
2.1.2.27. Z sufiksem -ńisti115
2.1.2.28. Z sufiksem -asti116
2.1.2.29. Z sufiksem -avi119
2.1.2.30. Z sufiksem -ëvi119
2.1.2.31. Z sufiksem -lëvi120
2.1.2.32. Z sufiksem -oblëvi122
2.1.2.33. Z sufiksem -iti (-ëti)122
2.1.2.34. Z sufiksem -ov́ iti123
2.1.2.35. Z sufiksem -ńiti125
2.1.2.36. Z sufiksem -ńi125
2.1.3. Wykaz formantów i ich funkcji126
2.2. FORMACJE PREFIKSALNO-SUFIKSALNE127
2.2.1. Uwagi ogólne127
2.2.2. Przegląd i analiza materiału127
2.2.3. Podsumowanie129
2.3. FORMACJE PARADYGMATYCZNE130
2.3.1. Uwagi ogólne130
2.3.2. Przegląd formacji130
2.4. DERYWATY OD WYRAŻEŃ PRZYIMKOWYCH137
2.3.3. Podsumowanie137
2.4.1. Uwagi ogólne137
2.4.2. Przegląd i analiza formacji139
2.4.2.1. Z przyimkiem bez139
2.4.2.2. Z przyimkiem co140
2.4.2.3. Z przyimkiem do140
2.4.2.4. Z przyimkiem od141
2.4.2.5. Z przyimkiem po141
2.4.2.6. Z przyimkiem pod141
2.4.2.7. Z przyimkiem před(e)142
2.4.2.8. Z przyimkiem při (přë)142
2.4.2.9. Z przyimkiem za (zå)142
2.4.3. Podsumowanie143
3. SYNTEZA145
3.1. TECHNIKI DERYWACJI145
3.2. ZASÓB FORMANTÓW145
3.3. FREKWENCJA JEDNOSTEK W KLASACH SŁOWOTWÓRCZYCH146
3.4. CHARAKTERYSTYKA BAZY DERYWACYJNEJ148
3.5. FUNKCJE SEMANTYCZNE FORMANTÓW151
3.6. WARIANTYWNOŚĆ SŁOWOTWÓRCZA152
3.7. GEOGRAFIA FAKTÓW SŁOWOTWÓRCZYCH162
4. KONFRONTACJA Z POLSZCZYZNĄ LITERACKĄ164
4.1. DYFERENCJALNOŚĆ JAKO KRYTERIUM OPISU ODRĘBNOŚCI164
4.2. CECHY SWOISTE KASZUBSKICH PRZYMIOTNIKÓW DENOMINALNYCH164
INDEKS DERYWATÓW OBJĘTYCH ANALIZĄ169
INDEKS FORMANTÓW SUFIKSALNYCH194
LITERATURA PRZEDMIOTU I JEJ SKRÓTY195
INNE SKRÓTY207
SKRODZENIÉ209
SUMMARY210

polszczyznyliterackiej,dawniejszejkaszubszczyznyiwspółczesnegostanugwar

polskich,pokazanejestzróżnicowaniefaktówwsamychgwarachkaszubskich.

Wszystkotodajewyobrażenieowewnętrznejdynamicegwarorazorozmaitości

oddziałującychnanieczynników.Uwidaczniająsięzwłaszczatendencjezacho-

wawcze(archaizmy)lubekspansywneznajdującewyrazwanalizowanejpłasz-

czyźniejęzyka.

Szerokaperspektywaoglądu,hierarchizacjazjawiskorazzwrócenieuwagi

nageograﬁęposzczególnychfaktówstanowiąnovum,azarazemwielkązasługę

AJKwobecwcześniejszegoujęciaLorentza.NiemajednakwAtlasie-zgodnie

zprzyjętymizałożeniami-podejściaogarniającegocałośćproblematykisłowo-

twórczej.

MówiącoAJK,niemożnapominąćpublikacjipokrewnych,atakżepóźniej-

szychpracautorówzaangażowanychwprzygotowaniedzieła.ObrastanieAJK

publikacjamitowarzyszącymiobserwowaćmożnaodsamegopoczątkujegouka-

zywaniasię,awkońcowymzeszycieliczbawydanychpozycjisięgajużdwustu

(zob.t.XV

,s.343-353,gdziewykazanajestpełnabibliograﬁazetapupracnad

AJK).Studiateuzupełniająopracowanieatlasoweiściślesięznimłączą.

WażnymuzupełnieniemAJKjestcyklartykułówogłaszanychwnStudiach

zFilologiiPolskiejiSłowiańskiej”(SFPSVII-XVIII,1967-1979)podwspólnym

tytułemNamarginesiepracnadAJK.Wcyklutymprzedstawionyzostałm.in.

artykułKwirynyHandkeiHannyPopowskiej-Taborskiej(1972),Słowotwórcze

zróżnicowaniekaszubszczyznyidialektówsąsiednich(zmapką)9.Jakwynika

zbadańautorek,układygeograﬁcznelicznychfaktówsłowotwórczychpozwalają

wyodrębnićnaobszarzecałychKaszubkilkaregionów,wktórychskupiająsię

formybędącewopozycjidoformspotykanychnapozostałychterenach.Pierwszy

regiontworzągwarypółnocnokaszubskie(pucko-wejherowskie),którezachowu-

jąnajwięcejcecharchaicznych,np.przymiotnikitypuslbagnd,slcelnd,bezsu-

ﬁksalnesri,sëriwobecsrovi,syrovi,surovi.Drugizwyłaniającychsięobszarów

togwarypółnocno-iśrodkowokaszubskie(tzn.pucko-wejherowsko-kartuskie

iczęściowokościerskie),gdzieutrzymująsięm.in.krótkieformyrzeczowników

kam‘kamień’,

;em‘rzemień’,płom‘płomień’,awrywalizacjiformantówprzy-

miotnikowychzaznaczasięprzewagatradycyjnychformacjiparadygmatycznych

typusv!ińinadsv!ińskiiczęstszesąprzymiotnikitypuglćńistiniżderywatyzinny-

misuﬁksami.Dwakolejneterytoria,tj.Kaszubyśrodkowe(gwarykartuskiezdo-

datkiemgwarwejherowskich)ipołudniowe,zwłaszczapołudniowo-zachodnie

Gochy,charakteryzująlokalnetendencjeinnowacyjne,którejednakprzejawiają

sięwszeregufaktówjednostkowychzjednymwyraźniejszymzjawiskiemwystę-

powaniawczęścipołudniowo-zachodniejformzsuﬁksem-ica,znanychteżwpo-

bliskichwsiachkrajniackich(por.Handke1972).Pewnąodrębnośćsłowotwórczą

zachowująteżgwaryśrodkowo-ipołudniowokaszubskietraktowanerazem.Geo-

graﬁafaktówuprawniawreszciedowydzieleniaobszaruobejmującegoprawie

całeKaszubyzwyjątkiemichpołudniowo-wschodniegoskrawka(Zaborów),

9Zob.teżAJKXV

,s.90-101;Handke1979.

Brak wyników

Słowotwórstwo kaszubskiego przymiotnika. Formacje denominalne

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra