Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Dużoczasuspędzawpałacuzojcem–odparł
Paprot.–Jeślijąspotkamy,topewniewkońskiejpostaci.
Lubitakbiegać.
Kendręzdziwiłainformacja,żeKrólowaWróżeksama
jestjednorożcem.WprzeciwieństwiedoPaprotawciąż
miałaswójtrzeciróg,więcmogłaprzyjmowaćkońską
postać,kiedytylkochciała.Mogłateżobjawiaćsięjako
pięknakobieta.
–Gotowa?–zapytałPaprot.
–Comamrobić?
Błyskowipofalowanejbielitowarzyszyłopoczucie
dezorientacji.Kendrzeprzypomniałosiętowrażenie,
kiedystoimynaplażywpłytkiejwodzie,afalaodpływa.
Gdywokółnascofasięmorze,mamywrażeniebycia
wruchu,choćjesteśmywmiejscu.Tosamoczułateraz.
Kiedybielsięrozwiała,dziewczynaznajdowałasię
nakwiecistympolu.Bezchmurneniebomiało
złotopomarańczowąbarwęzesmugamiczerwieniiżółci.
Wszędziewkołorozkwitałyniezwykłekwiaty
onajostrzejszychinajbardziejjaskrawychkolorach,jakie
Kendrakiedykolwiekwidziała.Miałytakróżnorodne
kształtyirozmiary,żezastanawiałasię,czysątorośliny
tropikalne,czymożeistniejątylkotutaj.
Paprottaksięwahał,żespodziewałasięzobaczyć
zwęglonykrajobraz,naktórymtuiówdziewybijają
pierwszekępkikwiatówirośniemłodatrawa.Nie
myślała,żeujrzynieskazitelneogrodypokrywające
pofałdowanykrajobrazażpohoryzont.
–Jaktupięknie–wyszeptała.
–Przynajmniejcośnapoczątek–odparłPaprot.–Spora
poprawawstosunkudotego,cobyło.Tędy.
Zaprowadziłdziewczynędoszerokiego,płytkiego
strumieniapołyskującejwody,któraspływała
pokamiennychprogach.Wjejsrebrzystymnurcie
brodziłokilkawróżek.WszystkiebyływyższeniżKendra,
gibkieisprężystejakbaletnice,miałyjasne,wymyślne
skrzydłaiślicznemłodetwarze.
–Dużewróżki–powiedziałaKendra.–Jakwojowniczki
wbitwieoZzyzx.
