Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Zdrowiepsychicznemłodzieżypodejmującejsocjoterapię
ramka1.2.cd.
poznawczeiemocjonalne)tezadaniaselekcjonować,apodrugie,zczęścimożezrezy-
gnowaći/lubdodaćwłasne–nazywanewówczascelami/zadaniamiżyciowymi,które
kierujągowstronępersonalizacji.
Przestrzennywymiarpotencjałurozwojowego–działanieczynnikówindywidualnych
(
psyche
i
soma
)
Potencjałrozwojowywobszarzeindywidualnymzawierawielewspółzależnychodsiebie
elementów,doktórychnależąm.in.:akceptacjawłasnegowygląduisposobufunkcjono-
waniaciała,skuteczneradzeniesobiezrozwijającąsięemocjonalnością,rozwójmyśle-
niaorazrozumowaniamoralnegoiprzedewszystkimkształtowaniesięniezależnej
tożsamości.Wieletychprocesówinicjowanychjestbiologicznielubpodlegastymulacji
środowiskowej,jednakbezwłasnejaktywnościpodmiotuniejestmożliwyichpełny
rozwój.
Przestrzennywymiarpotencjałurozwojowego–działanieczynnikówspołeczno-kul-
turowych(
polisiethos
)
Adolescencjatoważnyczaszmianwrelacjachspołecznychzrówieśnikamiidorosłymi,
szczególnierodzicami,aletakżenauczycielamiiinnymidorosłymiczłonkamispołeczno-
ści.Potencjałrozwojowywobszarzespołeczno-kulturowymzawierasięwkolejnych
przekształceniachrelacjispołecznych,uzyskiwaniuniezależnościodrodziców,kształto-
waniurelacjirówieśniczych,wtymseksualnych,budowaniuwłasnejsatysfakcjonującej
pozycjiwśródspołeczeństwaiwewspółczesnejkulturze.
Źródło:JankowiakiKuryś-Szyncel,2017.
OkresadolescencjijakoUczasprzejścia”wiążesięzdużympotencjałemrozwo-
jowym.JakpiszeSylwiaJaskulska(2018,s.12):
U[p]rzedsionki”,Uprogi”[ł]możnaświadomietraktować[ł]jakosamodzielnefeno-
menywarteanalizynietylkozewzględunato,doczegoprowadzą,aleteżczymsą.
Przyjęciezałożeń,którekażązakładać,żeludzieniekonieczniedążądotożsamości
Uosiągniętej”,Uustalonej”,akażdainnajestzła,żetożsamośćjestdynamicznymkon-
struktem,wktórymokresyeksploracjiiprzyjmowaniazobowiązańprzeplatająsię
imająpodobnąwartość,przybliżadotraktowaniaprzejścianiejakojakiejśpośledniej
fazyrozwoju,alefazyrównieważnejjakkażdainna.
TakżeAnnaIzabelaBrzezińskaiKonradPiotrowski(2009)wskazująnato,żepo-
dejściepsychologówdoproblematykistatusutożsamościwyraźniesięzmienia
wostatnichlatach.Zewzględunato,żewspółcześniecorazwyraźniejzaznaczasię
nacisknaindywidualizmisamodzielnekreowaniewłasnejścieżkirozwoju,jednost-
kamusiradzićsobiewcorazbardziejzłożonejrzeczywistości,jednocześnieUwybie-
rając”zniejelementyistotnedlaformowaniawłasnejprzyszłości.Podejściedofor-
mowaniasiętożsamościtakżeulegazmianom.Obecniecorazmniejaktualnejest
założenie,żetożsamośćzostajeosiągniętawokresieadolescencjiijestczymśnie-
zmiennymdokońcażyciajednostki.Wręczprzeciwnie,wynikiwspółczesnychba-
dańwskazują,żetakżepookresieadolescencjizachodziintensywnyproceskształ-
towaniasięiprzekształcaniatożsamości,powiązanym.in.znowymrolami
izadaniami,jakiepodejmujejednostka.Tożsamośćnażadnymetapieżycianiejest
czymśustalonym,podlegazmianom,jestprzebudowywana,modyfikowana,anawet
18[[[
