Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
TumogłapuścićjednązpłytCD,którewypożyczyła
zMuzykiiFilmów,alboprzejrzećjednozpism,
zapomocąktórychdostarczałasobieobrazów
szkoleniowychnapotrzebywizji.Aletaknaprawdętonie
miałaochotynanowedźwiękianiobrazy.Chciałasię
dowiedzieć,cozobaczyła.Chciałabraćudziałwustalaniu
znaczeniawizji.AchoćMerriLeestarałasięjąuspokoić,
podejrzewała,żezobaczyłacośnaprawdęniepokojącego,
skoroprzyjaciółkaniechcejejtegozdradzić.
VladimirSanguinati,współwłaścicielksięgarniZabójczo
DobreLektury,usiadłzabiurkiemiwłączyłkomputer.
Zignorowałstosdokumentów,czekających
nazałatwienie,inapisałkrótkimaildoStavrosa
Sanguinatiego,którymieszkałwToland–mieście
naWschodnimWybrzeżu,gdzieswojesiedzibymiały
największewydawnictwa.Toznaczyludzkie
wydawnictwa.OdczasuniedawnychwydarzeńwRejonie
Środkowo-Zachodnimnowedostawyksiążekprzychodziły
zdużymopóźnieniem–albowogóle.Byćmożeludzkie
wydawnictwanaprawdęwyprzedałyksiążki,które
zamówiłimusiałyczekaćzdodrukiemnanoweprzydziały
papieru.Albotylkoudawały,żemająbraki,jeśli
zamówieniaprzychodziłyodInnych–co,rzeczjasna,było
posunięciemidiotycznym.
Stavrossiętegodowie.PodobniejakdziadekErebus
lubiłstarefilmyiczęstoparodiowałpopularnąpostać
wiejskiegowampira–chodziłwbłękitnychdżinsach,
koszuliwkratęiroboczychbutach,wygłaszającprzytym
kwestiewrodzaju:„Namtutrzasześciopakukrwi”.Ale
kiedywystępowałoficjalniewimieniuDziedzińca
wToland,zgodnieztradycjąSanguinatich,ubierałsię
naczarno.Niebyłownimnicwieśniackiego,kiedy
zajeżdżałeleganckąlimuzyną,ubranywgarnitur
znajlepszegomateriału.
Stavrosaeufemistycznieokreślanomianem
