Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
któregosiedziaływoczekiwaniu,ażzjawisięMonsieur.
Kilkabardziejfiglarnychwyginałosięwmodnejpozie
greckiegoposągu,innepochylałygłowynad
karteluszkamiznotatkami,prawiewszystkiepodjadały
słodycze,acaładwunastkatrajkotałajaksroki.Choć
grzeczniepodsuniętojejkarmelki,Pollytylkosiedziała,
patrzącisłuchając,czującsięwśródtycheleganckich
młodychdambardzoniedorosłaibardzoprowincjonalna.
–Dziewczęta,czywiecie,żeCarriewyjechała
zagranicę?Tyleotymmówiono,żejejojciecniemógł
tegoznieśćizabrałstądcałąrodzinę.Czyżtonie
zabawne?–odezwałasięenergicznapanienka,która
właśnieweszła.
–Pomyślałabym,żezrobilito,copowinni.Mojamama
mówi,żegdybymchodziładotamtejszkoły,odrazu
bymniewypisała–odpowiedziałainnazbardzoważną
miną.
–Carrieuciekłazwłoskimnauczycielemmuzyki,
dostałosiętodogazetinarobiłowielkiegozamieszania
–wyjaśniłazdumionejPollytapierwsza.
–Jakietostraszne!–krzyknęłaPolly.
–Uważam,żezabawne.Miałatylkoszesnaścielat,aon
byłpoprostuprzecudowny;wiesz,onamamnóstwo
pieniędzy,iwszyscyotymmówili,gdzietylkoposzła,
ludzienaniąpatrzyli,ijejsiętopodobało,alejejpapcio
tostaryzrzęda,więcwysłałcałąrodzinęzdomu.Wielka
szkoda,boonabyłanajweselsząosobąpodsłońcem.
Pollyniemiałanicdopowiedzeniaenergicznejpannie
Belle,zatoFannyzauważyła:
–Lubięczytaćotakichrzeczach,aletoniewygodne,
gdydziejąsięwłaśnietutaj,botonamutrudniażycie.
Żebyśsłyszała,cowygadywałmójpapa!Zagroził,
żekażepokojówcecodziennieodprowadzaćmnie
