Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zrobię?–zapytałaFannypotulnie,bogdyThomasbrał
sprawywswojeręce,jegosiostrazwyklestawałasię
uległawbrewwłasnejnaturze.
–Przemyślęto,ajeślibędzieszgrzeczna,możewcale
nicniepowiem.Umiemciępilnowaćlepiejniżpapcio,
więcgdytylkospróbujeszjeszczeraz,tokoniecztobą,
mojapanno–oznajmiłTom,niemogącsięoprzeć
przyjemnoścityranizowaniasiostry,skorotrafiłasię
kutemuokazja.
–Niespróbuje;niezadręczajjejjuż,abędziedlaciebie
dobra,kiedytysamwpadnieszwtarapaty–oznajmiła
Polly,obejmującramieniemFan.
–Tomisięniezdarza,agdybynawet,niebędę
żadnychdziewczynprosiłopomoc.
–Czemunie?Jatambymcięzarazpoprosiła,gdybym
miałakłopoty–powiedziałaPollyzwłaściwąsobie
ufnością.
–Naprawdę?Cóż,pomógłbymciprzeztoprzejść,
totakpewnejakto,żenazywamsięTomShaw.
–Ateraztylkosięniepoślizgnij,Polly.–IpanThomas
pomógłdziewczętomwyjśćzpowozuzniezwykłąjak
nasiebieuprzejmością,gdyżprzyjaznaprzemowaPolly
sprawiłamuprzyjemność.Czuł,żeprzynajmniejjedna
osobagodocenia,atowywarłokorzystnywpływnajego
obejścieitemperament,którestałysięszorstkie
izaczepnenaskutekciągłegotraktowaniagozgóry
irobieniamunaprzekórprzezbliskich.
TegowieczorupoherbacieFannyzaproponowała,żeby
Pollypokazałajej,jaksięrobikarmelkizmelasy;
kucharkaakuratmiaławychodne,więcterenbyłczysty.
Mającnadzieję,żeprzebłagaswegoprześladowcę,Fan
zaprosiłaToma,bysięprzyłączyłdobiesiady,aPolly
postanowiławciągnąćdozabawyMaud.Zatemcała
