Stosowność i forma. Jak opowiadać o zagładzie?

Praca zbiorowa

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-242-1831-8

DOI:

-

Wydawnictwo:

Rok wydania:

2006

Liczba stron:

426

XML:ISBN/ISSN:

Bibliografia:

Praca zbiorowa. Stosowność i forma. Jak opowiadać o zagładzie?. Red. . : Universitas, 2006, 426 s. ISBN 978-83-242-1831-8

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Praca zbiorowa

A2

T1 Stosowność i forma. Jak opowiadać o zagładzie?

PB Universitas

PP

YR 2006

SN 978-83-242-1831-8

Bibliografia BibTex:

@Book{ 253971, author = "Praca zbiorowa", editor = "", title = "Stosowność i forma. Jak opowiadać o zagładzie?", publisher = "Universitas", year = "2006", address = "", isbn = "978-83-242-1831-8" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Praca zbiorowa

ED -

TI - Stosowność i forma. Jak opowiadać o zagładzie?

PB - Universitas

CY -

PY - 2006

SN - 978-83-242-1831-8

ER -

Netografia (standard APA):

Praca zbiorowa. Stosowność i forma. Jak opowiadać o zagładzie? [baza danych online] : Universitas, 2006 [dostęp: 16 08 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/stosownosc-i-forma-jak-opowiadac-o-zagladzie-praca-zbiorowa-253971.

To można stwierdzić bez obawy, że popadnie się w przesadę: Zagłada jest jednym z tych problemów i jednym z tych wydarzeń, do których literatura polska na różne sposoby powraca przez ostatnich kilkadzeisiąt lat. Zwróciła sie ku niej na samym począt...

ISBN/ISSN:

978-83-242-1831-8

DOI:

-

Wydawnictwo:

Rok wydania:

2006

Liczba stron:

426

XML:ISBN/ISSN:

Spis treści niedostępny

40

MagdalenaKowalska

Podobnąironicznągręuruchamiaprzywoływanie„ludzkich”cech

Niemców,jaknp.miływyglądzewnętrzny,ujmującyuśmiech.Cechytepo-

zwalają,wydawałobysię,spodziewaćsięodnich„ludzkich”reakcji,np.

współczuciadlaofiarlubjakiegośpsychicznegodyskomfortuwzwiązku

zwykonywanąpracą.Tymczasemnicpodobnegosięniedzieje,Niemcy

mogąbyćludzcy,sympatyczni,weseli,aleswojezadaniewykonująjakby

niezależnieodtego.Autorzydziennikówipowieścizwracajączęstouwagę

naspokójibeznamiętnośćNiemcówprzypracy,któranawetwczłowieku

małowrażliwymiostalowychnerwachpowinnawywołaćodruchywstrę-

tuiprzerażenia;wewspomnieniachŻydówNiemcysąjakbynieludźmi,

lecztylkoniewieleróżniącymisięodsiebietrybamiwmachiniezagłady–

wszyscytacysami,widentycznychmundurachinienaganniewyczyszczo-

nychbutach;niezależnieodswoichcechjednostkowych,wobecofiarstają

siębezdusznymimaszynamidozabijania.Dziaćsiętakmożetylkodlate-

go,żedlaNiemców–odwrotniezkolei–toŻydziniesąludźmi,ajedynie

zawadąnadrodzedonowego,wspaniałego,niemieckiegoświata.Usunię-

cieichjestmożenieprzyjemnym,alekoniecznym,zadaniemdowykona-

nia.Wironicznychopisachmiłych,wesołychNiemców,którzypakująset-

kiludzidociasnychwagonówiwysyłająnaśmierć,widaćwyraźnie,żeich

„ludzkie”cechyzarezerwowanesądlajakiegośinnego,niedostępnegoŻy-

domświata,dlaświata,wktórymŻydówmaniebyć.

Iwreszcieteironiczneopisyeleganckich,zadbanychNiemcówujawniają

swoistelogicznezapętlenie.Przywołują,ijakbyprzewrotnie,uzasadniająna-

zistowskąideologię,wedlektórejNiemcymająbyćwyższąrasąpanów.Żan-

darmomniemieckimpatrzącymzpogardąizwyższościąnatłumwynędz-

niałych,brudnychŻydów,którzypodługimpobyciewgettachiobozachco-

razmniejprzypominającywilizowanychludzi,mogłobysięwydawać,że

mająjaknajbardziejprawodoowegopoczuciawyższości.Paradoksalnie

NiemcymogąumacniaćswojepoczuciewyższościwobecŻydów,widzącich

wtakgodnympogardystanie,będącymprzecieżskutkiemterroru,którysa-

miwobecnicstosowali.PodobniejakwwierszuWładysławaBroniewskiego

Balladyiromanse,wktórymSS-manizkarabinamiwgarścimajązastrzelić

żydowskądziewczynę–RyfkęiJezusa,mówiącdonichprzedtem:

SłuchajJezu,słuchajRyfka,sieJuden

Zakoronęcierniową,zatewłosyrude

Zatożeścienadzy,zatożeśmywinni,

obojeścieumrzećpowinni16.

16W

.Broniewski,Balladyiromanse,w:idem,Wierszeipoematy,Łódź1980.