Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ojegodramacie.NiecoponadroktemuKevinstracił
żonępodczaszamachubombowegowIraku.Wówczas
załamałsięizamknąłwsobie.Niewiem,cobysię
znimstało,gdybyniejegosynekDavy.Madopierodwa
lataiwymagastałejopieki,couchroniłoKevina
odpogrążeniasięwkompletnejrozpaczy.
DomysłyShannysiępotwierdziłyiznówogarnęło
jąwspółczuciedlatychdwóchistot,potrzebujących
matczynejtroski.Zadaniewsamrazdlamnie
–pomyślała,apotemponownienapomniałasamą
siebie,żepowinnatrzymaćsięzdalekaodtego
mężczyznyijegodziecka.
Jednakgdyprzypomniałasobiejegosmutneoczy,
pojęła,żeniezdołamusięoprzeć.KevinO'Brienjest
zagubionyizdesperowany,aonanosiwsobiepustkę,
którąodlatusiłujewypełnić,kochającżarliwie,lecz
zupełnienierozsądnie
Kevinzpiwemwrękusiedziałwfoteluogrodowym
napodwórzuiprzyglądałsię,jakDavybawisię
samochodzikami.Czekali,ażzapadniezmierzch
ipojawiąsięświetliki,któreogromniefascynowały
chłopca.Potemwykąpiesynka,położydołóżka,
przeczytamubajkęibędziemiałresztęwieczorudla
siebie.Jakzwykledopadnągosłodkie,ajednocześnie
bolesnewspomnieniaoGeorgii
–Hej,Davy!Zobacz,cozłapałam–zawołałaBree
ipodeszłazesłoikiem,wktórymwirowałydwarobaczki
świętojańskie.Usiadłanatrawie,achłopczykwpatrzył
sięwnaczyniezdziurkowanąpokrywką.
–Nahoryzonciesiębłyska–stwierdziła,spoglądając