Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WidokogólnytumulusuMousseauxwokolicachPornic,stanobecny
swojeotoczenieijakkomunikujesiętegotypustanywjegoepo-
ce,przyrelacjonowaniuswoichwrażeńwszedłwprzypisywaną
murolęizastrzegłwobecBobrowej,żewie,mogąonezostać
uznanezamajaczeniaszaleńca.Wtychkilkuzdaniachodsłonił
sięzngłębokiegoczucia”dalekiejprzeszłości,poczymszybko
wycofałsięwpozęromantycznąiskorzystałzprawaartysty
dowyalienowanegodoznania.Widaćtujakpodmikroskopem
sprzecznościromantycznejkomunikacjiemocji-mająonebyć
intensywnedogranicszaleństwa,alejednocześniepoddawane
kontrolującejobserwacjirozumuikrytycepartnerówkomu-
nikacyjnych.Romantyzmjakoformacjakulturowapozostawał
wścisłejzależnościodnormsystemuspołecznegonawetwtedy,
kiedyjegoprzedstawicielemanifestacyjniejeprzekraczali-koń-
cowąfazątegoprocesubyłonapięcienaliniinartysta-filister”
iwzajemneuzależnienieobustrontegokonfliktu.
Świadomość(alboduch)Słowackiegonharmonizujesię
ztymibladościami”,aduchymiejscanchcączłowieka,który
lattysiącemiłościąprzeleciećumieicieniebezimionprzywo-
łać”.Wjęzykuromantycznymoznaczato,żeSłowackiwchodzi
wemocjonalnyrezonanszwywołanymwsobieprzezwidok
megalituodczuciemniewyrażalnejprzeszłości,odleglejszejniż
najstarszenawetzabytkiliterackie,lecztymsilniejdomagającej
sięwjegoumyśleobecnościireprezentacji.Wkraczatymsa-
mymwkrąghermeneutycznyizaczynarekonstruowaćotoczenie
tego,czegopozostałościdookołaniegofizycznieobecne.
24