Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–GdybyZłezgarnęłoduszetrolli–Grammwkońcuzdecydowałsię
nakabanosaiurwałgozpęku–jużbyśmysięotymdowiedzieli,
Kociołek.Tytegoniepamiętasz,alemyśmymieliokazjęprzyjrzećsię
temu,jakzachowujesiępółgłówek,któryzeżretakąduszę.
Spojrzałprzytymnamnieznacząco,ajadrgnąłemizerknąłem
naSarę,aletanieuniosłagłowyznadrobótki.Odetchnąłemwduchu–
tenfragmentopowieścionaszejpoprzedniejwyprawiewolałem
bowiemprzedniązataić.
–TymczasemwojacyFryderykaokazalisiętępymiłamagami–
ciągnąłkrasnolud.–AksiążęStefandalekonapółnocyjakoś
wytrzymujenapórNikodema.Pomojemuoznaczatotylkotyle,żeZłe
owychduszniema.
Pozazdrościłemmu,nieporazpierwszy,pogodyducha.
–Nie,Majster–mruknąłem.–Tooznaczatylkotyle,żeZłenie
podzieliłosięduszamizżadnązludzkichmarionetek.Botego,
żejakimiśdysponuje,jestemwzasadziepewien.PamiętacieKuklika?
Kłobuka,któryskupywałjewGłodnejPuszczy?
TeraztoGrammzerknąłnaSarę.Kątemokadostrzegłem,
żeŻychłońdrgnął,aZwierzak,któryjużpokilkumoichzdaniach
zaczynałsięrobićsenny,poderwałsięipospieszniezamrugał.Urgo
ażwestchnąłpodnosem,aEliahzszelestemzmieniłpozycję.
Uśmiechnąłemsięzprzekąsem–oincydenciezKuklikiem,nagorącą
prośbęcałejpiątki,równieżniewspomniałemSarze.
–Pamiętamy,pamiętamy–mruknąłGramm.–Tylko,Kociołek,
rzeknijmijedno:tydoczegośzmierzasz,tak?Bonienależysz
doludzi,którzystraszylibypopróżnicy.
–Niechcęnikogowystraszyć–powiedziałem.–Chcęprzedstawić
pełnyobrazsytuacji,apotemomówićzwamiwszystkieopcje.
–Wydawaćbysięmogło,żesytuacjaniewyglądawcaleskrajnie
źle,prawda?–odezwałsiękwaśnoUrgo.–Pokrzyżowaliśmyplany
księciuFryderykowi,książęStefanopierasięNikodemowi,awrazie
nieszczęściamożemyliczyćnaDymiSokolnik.
Złapałemkufelitymrazempiłemdługo.
–Takmożnabypomyśleć–odparłem,otarłszyusta.–Awłaściwie
należałoby.Niestety,mojakorespondencjazwładcamiDolinynie
pozostawiazłudzeń.
Ująłempierwszyzprzyniesionychnanaradęlistówitrzepnąłemnim
oblatławy.
–KsiężnaYannazapewnia,żegromadziwojska,alepiszeteż,
żewciążniepozbierałasiępodoświadczeniachzGwidonemimusi
