Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zostawićsporygarnizondoobronyDymu.–Ująłemdrugizlistów.–
TosamopiszeRupert,którynaglezacząłsiębardzobaćoSokolnik.
Wyglądanato,żeobojesąwsumiedośćzadowoleniztego,żeStefan
popadłwtarapaty,izgodnieztradycjąwywodzącąsięzWaśni
czekają,ażuczestnicyzmagańopadnązsił.Wówczaszdecydują,kogo
najbardziejsięopłacazaatakować.
–Yannarządzidalekostądiwsumiejejnajtrudniejsięprzejąć
naszymisprawami–odezwałsięŻychłoń–aleRupert…NaLos,
przecieżtendureńwidział,jakZłezarzucananiegosieć!Iwierównie
dobrzejakmy,żeprzybyłozKrzemyku!
–Niezapomniałotym.–Westchnąłemiosuszyłemkufel.–Pisze
jednak,żeobawiasię,żecośwyleziezGłodnejPuszczy.Ponoć
naobrzeżachczająsięjakieśpaskudztwa,coakuratmożebyćprawdą.
Złemożetamprowadzićdywersję.
–CzylianiYanna,aniRupertniechcąangażowaćsięwwojnę?–
spytałzniedowierzaniemUrgo.
–Chcą–powiedziałemzgoryczą.–Aleniewtę,naktórejpowinno
imzależeć.Bochoćobojemająniezbitedowody,żeZłepróbowałojuż
dorwaćichzagardła,nadalmyśląprzedewszystkimopognębieniu
rodzeństwa.
Zapadłacisza.Wkominkustrzeliło,Zwierzakcichozachrapał.
Grammpracowicieżułkiełbasę.Nagórzecośstuknęło.
–Widzę,żetychlistówtrochęjeszczemasz–odezwałsięŻychłoń.
–Mam,ajakże–burknąłeminalałemsobiepiwa.–Tenoto–
uniosłempergamin–przyszedłodksięciaStefana,któregoprzecież,
nawiasemmówiąc,równieżżeśmywyrwalizłapZłego.Otóżnaszpan
iwładcazapewnejestnamwdzięczny,żeśmyocalilipołudniejego
księstwa,alenieumietegowyrazić.Bowsformułowaniu:
„doceniamy,iżnaszeziemienapołudnieodZagórkaiPrzylęgu
napowrótsąpodnasząkontrolą”nijakniemogęsiędopatrzyćemocji,
tymbardziejżekilkazdańpóźniejksiążędopytuje,czymiejscowi
ponieślidużestraty.Jestbowiemzmuszony,wyobraźciesobie,
urządzićpobór.
Żychłońpokręciłgłowązniedowierzaniem,aGrammparsknął
szyderczymśmiechem.Urgowpatrywałsięwemnieznapięciem.
–Odpisałeśmu?–spytał.
–Otak.–Wydąłemwargi.–Poprosiłemgo,bysiępospieszył.
Niechprzyśledrużynęwerbunkową,zanimchłopakomVitalisa
opadniezapałbojowy.
–Naprawdętonapisałeś?–spytałrozbawionykrasnolud.
