Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZIAŁTRZECI
Nienawidziłamszycia.Nienawidziłammonotonii,igieł,
nici,szwów,wszystkiego.Niewspominającotym,
żeprzezliczneukłuciapokojówkimusiałybandażować
mipalce,ażwkońcuwyglądałyjakpierożki.Prawie
tęskniłamzalekcjami.Prawie.
Dniwlekłysięwolniejniżślimakizgromadzone
zapapierowymiekranami.Haftowałamżurawia
zażurawiem.Poświęcałamnatotyleczasu,żeżurawie
zaczęłynawiedzaćmniewsnach.Dziobałymniewpalce,
ichczarnejakwęgleoczylśniły,ażnagleptakizmieniały
sięwsmokizostrymizębamiizłośliwymiuśmiechami.
Niemogłamprzestaćmyślećosmoku–iowyrazie
twarzyRaikamy,kiedyAndahaigowspomniał.Jakby
żałowała,żenieutopiłamgowjeziorze.
Ktowie,codziałosięwgłowiemojejmacochy?
Podobniejakjaniemiałazbytniegotalentu
dohaftowania,alewprzeciwieństwiedomniepotrafiła
godzinamisiedziećiszyć.Czasamiłapałamjąnatym,
