Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
TERMINUS
R.XII(2010)z.1(22)
JOANNADANIELSKA(UW,Warszawa)
PIEŚNIOŚW.HIOBIE–TRADYCJEITRWANIE
Najstarszezachowanewersjepieśniośw.HiobiepochodzązXVIiXVII
wieku,jednakbadaczezgodnieuznają,żezarównorękopiszBiblioteki
UniwersyteckiejweLwowie(znanydoniedawnajedyniewdziewiętna-
stowiecznymodpisieŻegotyPaulego)1,jakitekstzwydanychokoło1607
rokuPieśnipostnychstarożytnych,sąpóźniejszymiprzekazamiutworuśred-
niowiecznego2.Pieśńznajdujemytakżewinnychzapisach,międzyinnymi
wkancjonaleStanisławaSerafinaJagodyńskiegoPieśnikatolickienowore-
formowane3,wydanymporazpierwszyw1638roku4.
Opopularnościutworuświadcząnietylkojegozachowanewersje.Za
jednązodmianuważanajestpieśń,októrejnapomykaKuźmazPeregryna-
cjidziadowskiej,mówiącorepertuarzewędrownychpieśniarzy,mogącym
liczyćnahojnągratyfikacjęsłuchaczy:
1Zob.W.Wydra,Staropolskieprzekazypieśniośw.Jopie,nStudiaPolonistyczne”1991,
nr26/27,s.257–264.
2Zob.S.Wierczyński,W.Kuraszkiewicz,Polskiewierszowanelegendyśrednio-
wieczne,Wrocław1962,s.243;J.Starnawski,Drogirozwojowehagiografiipolskiejiłaciń-
skiejwwiekachśrednich,Kraków1993,s.115,126;M.Korolko,Wstęp,[w:]Średniowiecz-
napieśńreligijnapolska,oprac.idem,Wrocław2005,s.LIII.
3S.S.Jagodyński,Pieśnikatolickienoworeformowanezpolskichnałacińskieazłaciń-
skichnapolskieprzełożone,niektóreteżnowozłożone,Kraków1695.
4Wśródinnychstaropolskichprzekazówtekstumożnawymienićrękopiszprzełomu
XVIiXVIIwiekuprzechowywanywBiblioteceProwincjioo.BernardynówwKrakowie,
kancjonałkrakowskiPieśninabożnenaświętauroczystewedługporządkuKościołaś.katoli-
ckiegoprzezcałyrokpilniezebrane.PrzydanesąpsalmyDawidaś.iinszepieśnidośpiewania
zwyczajnez1643rokuorazwtzw.kancjonałczęstochowskizokołopołowyXVIIIwieku.
Zob.W.Wydra,op.cit.
