Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Tabela2020
Najczęstszalokalizacjazłamańiichprzyczyna(Hedströmiwsp.,2010)
Landin
Cooper
Kopjar
Tiderius
Lyonsa
Lyonsb
Brudvik
Rennie
Hedström
Pierwszy
autor
wiekowa
Grupa
0-16
0-17
0-12
0-16
0-14
0-14
0-15
0-15
0-19
1950-1979
1988-1998
1992-1995
1993-1994
1996-1996
1996-1996
1998-1998
2000-2000
1993-2007
badania
Okres
przeprowadzenia
WielkaBrytania
Skandynawia
Norwegia
Norwegia
badania
Miejsce
Szwecja
Szwecja
Szwecja
Szkocja
Walia
występowania/
Częstość
104osób
156-178
212
133
128
193
361
245
202
201
Dystalnykoniec
przedramienia(23%)
Przedramię(30%)
Koniecdalszykości
promieniowej(27%)
Dystalnykoniec
przedramienia(26%)
Przedramię(20%)
Przedramię(36%)
Dystalnykoniec
przedramienia(26%)
Dystalnykoniec
przedramienia(33%)
Dystalnykoniec
przedramienia(26%)
Najczęstszemiejsce
złamania
Upadeknatwarde
podłoże40%
Upadek71%
mechanizm
<0,5m24%
Najczęstszy
powstania
<1m37%
Upadek
Upadek
Upadek
Upadek
Upadek
urazu
NA
NA
aWynikizterenówSzwecji,NorwegiiiFinlandii.
bWynikizobszaruWalii.
2020RODZAJURAZUZNASTĘPSTWAMI
Dozłamańotwartychdochodzidośćrzadko,stano-
wiąone1,5-2,9%wszystkichurazów.Złamaniawie-
lomiejscowedotyczą1,7-9,7%dzieci,cowskazuje
nadużezróżnicowaniedanych.Najczęściejzłamania
obejmująprzynasady-45%,trzony-36%iw18%
dotycząbezpośredniochrząstkinasadowej:
5-7%złamańtypuIwedługSalteraiHarrisa,
74%złamańtypuIIwedługSalteraiHarrisa,
7-10%złamańtypuIIIwedługSalteraiHarrisa,
10%złamańtypuIVwedługSalteraiHarrisa,
<1%złamańtypuVwedługSalteraiHarrisa.
Odsetekzłamańnasadowychwzrastawraz
zwiekiem.Udzieciznamiennajestsezonowośćura-
zów-częstośćichwystępowanialatemjest2,5razy
większaniżzimą(ryc.2.3A).Ponadtonawiększe
lubmniejszeprawdopodobieństwozłamaniama
wpływporadnia(ryc.2.3B).
Prewencjazłamańudziecimożewydawaćsię
pewnymtruizmem,gdyżniemadokońcamożliwo-
ścizmianyzachowańdzieci,zwłaszczawichczasie
wolnym.Niemniejnależyprzedsięwziąćpewnestra-
tegiezmniejszająceryzykozłamańudzieci,polega-
jącegłównienawłaściwymokreśleniuśrodowiska,
12
2.Epidemiologiaiprofilaktykazłamańudzieci