Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
słodkimgłosemdziennikarka.
–Ciekawe,copowie...–odezwałsięGrzesiek,który
siedziałnafoteluwbibliotece,podczasgdyjegoszef
wskupieniuszukałjakiejśksiążki.
–Pewnienicciekawego.Będziepierdoliłoniczymprzez
godzinęiubierzetowtakiesłowa,żetawrzeszczącacipa
zradiasięposika–odparłBernard,całyczasskupiony
naposzukiwaniach.
Grzesiektymrazemniewytrzymał–parsknął
śmiechem,wypluwającprzyokazjinaperskidywan
whisky,którąwłaśniepopijał.Spojrzałwkierunku
Bernardaigłosemdziecka,którestłukłoszybę,
powiedział:
–Przepraszam.
ReakcjapogrążonegowposzukiwaniachBernardabyła
podejrzaniespokojna.
–Uważaj,kurwa.IdźpoGośkę,niechtoposprząta
–powiedziałzamyślony,całyczaspowtarzającpod
nosemsłowaskierowanebardziejdosiebieniż
dorozmówcy.–Gdziejato,kurwa,dałem,gdzie
japołożyłemtęjebanąknigę...Aaa!Jest,kurwa!Mam
cię!–wykrzyczałradośnie.
–Czegoszeftakszukał?–spytałGrzegorz,któryzdążył
jużzawołaćGośkę,sprzątaczkęikolejnąkochankę
Bernarda.
–Nieważne.Dobra,cichoteraz.Posłuchamy,coten
pismakzadychęmadopowiedzenia.
4
