Uczenie się stawania się osobą starą

Marcin Muszyński

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-8331-420-4

DOI:

https://doi.org/10.18778/8331-419-8

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Rok wydania:

2024

Liczba stron:

560

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Muszyński, Marcin. Uczenie się stawania się osobą starą. Red. . Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2024, 560 s. ISBN 978-83-8331-420-4, doi: 10.18778/8331-419-8

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Muszyński, M.

T1 Uczenie się stawania się osobą starą

PB Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

PP Łódź

YR 2024

SN 978-83-8331-420-4

DOI 10.18778/8331-419-8

Bibliografia BibTex:

@Book{ 311500, author = "Muszyński, Marcin", editor = "", title = "Uczenie się stawania się osobą starą", publisher = "Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego", year = "2024", address = "Łódź", isbn = "978-83-8331-420-4", doi = "10.18778/8331-419-8" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Muszyński, Marcin

ED -

TI - Uczenie się stawania się osobą starą

PB - Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

CY - Łódź

PY - 2024

SN - 978-83-8331-420-4

ER -

DOI - 10.18778/8331-419-8

Netografia (standard APA):

Muszyński, Marcin. Uczenie się stawania się osobą starą [baza danych online] Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2024 [dostęp: 03 07 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/uczenie-sie-stawania-sie-osoba-stara-marcin-muszynski-311500. doi: 10.18778/8331-419-8

starość, cielesność, aktywność, relacje społeczne, personalizacja miejsca, trajektorie uczenia się, badanie jakościowe

Książka dotyczy procesu uczenia się stawania osobą starą oraz sposoby wytwarzania jest tego typu autoidentyfikacja na poziomie indywidualnym. Autor opisuje cztery obszary sprawczości reprezentujące różne przejawy agencyjności człowieka w późnej do...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-8331-420-4

DOI:

https://doi.org/10.18778/8331-419-8

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego

Rok wydania:

2024

Liczba stron:

560

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

1.1 Usytuowanie paradygmatyczne – określanie progu starości22
1.2 Sytuowanie się w polu geragogiki27
1.2.1 Wychowanie – starość31
1.2.2 Edukacja/uczenie się – starość33
1.3 Rozgraniczenie terminów „edukacja” i „uczenie się”37
1.4 Sytuowanie się poza geragogiką44
1.5 Uczenie się jako główna kategoria pojęciowa multidyscyplinarnego obszaru badań nad uczeniem się (w/ do/ dla starości i przez starość)49
1.5.1 Koncepcja całożyciowego uczenia się53
1.5.2 Uczenie się jako stawanie się (osobą starą)62
1.6 Podsumowanie67
2.1 Założenia paradygmatyczne – epistemologia badań74
2.1.1 Konstrukcjonizm społeczny77
2.1.2 Konstrukcjonizm społeczny w badaniach nad starością i starzeniem się81
2.2 Orientacje teoretyczne85
2.2.1 Starzenie się w kontekście interakcjonizmu symbolicznego87
2.2.2 Starzenie się w perspektywie biograficznej91
2.2.3 Biograficzne uczenie się w starości93
2.3 Uzasadnienie zastosowania wybranego paradygmatu oraz orientacji teoretycznych95
3.1 Cel i problematyka badań99
3.2 Konstrukcjonistyczna metodologia teorii ugruntowanej jako podstawowa strategia badawcza102
3.3 Techniki badawcze107
3.3.1 Wywiad narracyjny107
3.3.2 Wywiad częściowo ustrukturyzowany109
3.3.3 Obserwacja jakościowa110
3.3.4 Technika fotospaceru111
3.4 Naturalna historia badania112
3.5 Źródła danych oraz próba badawcza121
3.6 Wsparcie procesu badawczego komputerową analizą danych jakościowych128
3.7 Jakość badań129
3.8 Kontekst etyczny badań132
4.1 Kategoria analityczna – pokolenie136
4.2 Pokolenia badanych osób (generacja przedwojenna)149
4.2.1 Lata przedwojenne149
4.2.2 Druga wojna światowa150
4.2.3 Wyzwolenie156
4.2.4 Życie w komunistycznej Polsce158
4.2.5 Transformacja ustrojowa178
4.2.6 Współczesność181
4.3 Wnioski końcowe184
5.1 Kategoria analityczna – sprawczość (agency)187
5.2 Cztery obszary sprawczości w starości190
5.3 Przekształcane i poszerzane pole sprawczości w starości196
5.3.1 Ogólna charakterystyka obszaru przekształcania i poszerzania pola sprawczości w starości196
5.3.2 Cielesność w obszarze przekształcania i poszerzania pola sprawczości w starości205
5.3.3 Aktywność w przekształcanym i poszerzanym polu sprawczości w starości209
5.3.4 Relacje i kontakty społeczne w przekształcanym i poszerzanym polu sprawczości w starości216
5.4 Podtrzymywane pole sprawczości w starości219
5.5 Kurczenie się pola sprawczości w starości231
5.5.1 Ogólna charakterystyka obszaru kurczenia się pola sprawczości231
5.5.2 Cielesność w obszarze kurczącego się pola sprawczości w starości237
5.5.3 Aktywność w kurczącym się polu sprawczości w starości241
5.5.4 Relacje i kontakty społeczne w kurczącym się polu sprawczości w starości244
5.6 Przywracane i przejmowane pole sprawczości w starości247
5.6.1 Ogólna charakterystyka obszaru przywracanego i przejmowanego pola sprawczości w starości247
5.6.2 Cielesność w przywracanym polu sprawczości w starości254
5.6.3 Aktywność w przywracanym i przejmowanym polu sprawczości w starości260
5.6.4 Medyczny, (gero)technologiczny i społeczny wymiar przywracania i przejmowania pola sprawczości269
5.7 Teoretyczne ramy odniesienia dla czterech obszarów sprawczości w starości285
5.7.1 Teoretyczne ramy odniesienia dla przekształcanego, poszerzanego i podtrzymywanego pola sprawczości w starości286
5.7.2 Teoretyczne ramy odniesienia dla kurczącego się pola sprawczości w starości294
5.7.3 Teoretyczne ramy odniesienia dla przywracanego i przejmowanego pola sprawczości302
5.8 Podsumowanie311
6.1 Wewnętrzny wymiar starości315
6.1.1 Wyłaniający się obraz starości – uczenie się stawania się i bycia osobą starą316
6.1.2 Odczuwanie (zmian w) starości321
6.1.3 Starość (nie)odczuwana poprzez cielesność325
6.1.4 Perspektywa temporalna331
6.1.5 Spektrum przebywania z samym sobą351
6.1.6 Religijność364
6.1.7 Wyłanianie się obrazu starości na przykładzie personalizacji miejsca w mieszkaniach osób starszych371
6.1.8 Nieodczuwanie starości395
6.2 Zewnętrzny wymiar starości405
6.2.1 Społeczny wymiar komunikowania się z osobą starą407
6.2.2 Rozwiązania formalnoprawne sprzyjające uczeniu się stawania osobą starą415
6.2.3 Wyłanianie się obrazu starości w odniesieniu do miejsc(a) w przestrzeni miasta i wsi418
6.2.4 Międzypokoleniowe uczenie się425
6.3 Podsumowanie437
7.1 Obszary analityczne dotyczące obrazów starości i uczenia się stawania osobą starą441
7 Uczenie się stawania osobą starą – teoretyzacja badanego zjawiska441
7.2 Ujęcie statyczne453
7.2.1 Zjawisko uczenia się w przekształcanym i poszerzanym polu sprawczości453
7.2.2 Zjawisko uczenia się w podtrzymywanym polu sprawczości462
7.2.3 Zjawisko uczenia się w kurczącym się polu sprawczości465
7.2.4 Zjawisko uczenia się w przywracanym i przejmowanym polu sprawczości470
7.3 Ujęcie dynamiczne475
7.3.1 Trajektoria optymalna A-(B)-1-2-3-4476
7.3.2 Trajektoria stabilna A-(B)-2-3-4477
7.3.3 Trajektoria zwyczajna B-(A)-3-4478
7.3.4 Trajektoria odzyskiwania i utraty sprawczości B-(A)-4-1 lub 2, lub 3; albo B-(A)-4-3-4479
7.4 Podsumowanie481
Zakończenie483
Bibliografia487
Wykaz diagramów547
Wykaz zdjęć551
Streszczenie553

UczeniesięDstawaniasię”osobąstarą

wpolubadawczymbyłabyprosta.Niestetyproblempojawiasię,

jeśliwziąćpoduwagęprzedmiotbadańgeragogiki(Dubas,2008a,

2020a;Szarota,2015)orazto,jakcharakteryzowanyjestgeragog

(Malec,2008).

Wpiśmiennictwiespecjalistycznymwskazujesię,żeprzedmio-

tembadańgeragogikijestedukacjazorientowananastarość(Du-

bas,2008a,2020b),przyczymwwieluopracowaniachpojawia-

jąsięróżneokreśleniadoprecyzowująceówprzedmiot-razjest

toDwychowanie”(Kobylarek,2008;Leszczyńska-Rejchert,2009;

Maćkowicz,2010;Szarota&Litawa,2008;Uzar,2011),kiedyin-

dziejDedukacja”(Borczyk&Wnuk,2012;Dubas,2020;Szarota,

2015),aczasamiDuczeniesię”(Dubas,2023;Semków,2017;Sza-

rota,2015).Wszystkieteterminyrozpatrywanesąwielowymiarowo,

aprzeztouwzględniająróżnekonteksty.Itakmówisięo:a)wy-

chowaniulubedukacji,lubuczeniusię(do)2starości;b)wychowa-

niulubedukacji,lubuczeniusiędlastarości;c)wychowaniulub

edukacji,lubuczeniusięwstarości;d)wychowaniulubedukacji,

lubuczeniusięprzezstarość.Dodatkoworecepcjętychkoncep-

cjiutrudniafakt,żeniektórzybadacze,posługującsiępojęciem

Duczeniesię”,odnoszątentermindoedukacji(por.Dubas,2020;

Konieczna-Woźniak,2013;Leszczyńska-Rejchert,2022;Szarota,

2015),aci,którzypisząoedukacji-dowychowania(por.Dzię-

gielewska,2009).Niejesttozarzutocharakterzemerytorycznym,

bowiemnagruncieandragogikitouczeniesię,anieedukacja,jest

najbardziejniejednorodnympojęciem,zktóregowyprowadzasię

terminypochodne(Muszyński,2014b),zupełnieinaczejniżwprzy-

padkupedagogiki(Rubacha,2006).Jednakżedlalepszegozrozu-

mieniaomawianychzjawisklepiejtrzymaćsięrazustalonejsiatki

terminologicznej,bowiemużywaneprzezbadaczypojęciazakorze-

nionesąwodrębnychtradycjachteoretycznychiorientacjachba-

dawczych.

Wartozatemzobaczyć,jakieznaczenianadająbadaczewycho-

waniu,edukacjiiuczeniusięodnoszącymsiędoostatniejfazyżycia

człowieka,orazjakiedasięwykazaćpomiędzytymikonceptami

podobieństwairóżnice.

2Wniektórychopracowaniachwwyrażeniu:uczeniesiędostarości,przy-

imekDdo”jestopuszczany,aDuczeniesięstarości”rozumianejestjakouczeniesię

dostarości(Dubas,2020;Ziomek-Michalak,2018).

Brak wyników

Uczenie się stawania się osobą starą

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra