Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dotychczaspraktycznienieobecnywpisarstwie
historycznym,mogęprzeliczyćsięzsiłami.Oczywiście
wyrażenie„czarnematematyczkipracującedlaNASA”
równieżwemniebudziinstynktownydysonans
poznawczy.Odsamegopoczątkuwiedziałam,
żepodczaspracynadksiążkąbędęmusiaławykazaćsię
tymsamymanalitycznymrygorem,comojebohaterki
wswychbadaniach.Naturalnieodkrywaniekolejnych
nazwiskipoznawanieosób,któresięzanimikryły,było
samowsobiefascynującąprzygodą,lecz
wrzeczywistościstanowiłozaledwiepierwszykrok.
Wiedziałam,żeprawdziwymwyzwaniem,zktórym
przyjdziemisięzmierzyć,będzieudokumentowanieich
pracy.Ituwłaśnieczekałomniekolejneobjawienie.
Jeszczebardziejzdumiewającyniżliczbaczarnych
ibiałychkobietukrywającychsięwzawodach
postrzeganychpowszechniejakozarezerwowanedla
białychmężczyzn,byłogromudokumentowanejpracy,
jakąposobiepozostawiły.
DorothyHoover,któraw1946r.pracowaładla
RobertaT
.Jonesa,w1951r.opublikowaławyniki
badańteoretycznychdotyczącychskrzydełtrójkątnych,
awięcprojektu,któryprzyniósłmusławę.Dorothy
Vaughanpracowałazbiałymi„paniamizSekcji
ObliczeniowejWschód”,azdobytawówczaswiedza
posłużyłajejdonapisaniapodręcznikanatematmetod
algebraicznychwykorzystywanychprzezmechaniczne
maszynyliczące,zktórychnacodzieńkorzystały.Mary
JacksonumiałabronićswejanalizyprzedkrytykąJohna
Beckera,jednegoznajwybitniejszychświatowych
ekspertówwdziedzinieaerodynamiki.Katherine
