Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Naukowebadaniaszkolnictwawyższego
47
krajowych,jakizagranicznych.Uniwersytetjestwdzięcznymobiektemnamysłu
publicystycznego,ale,wzasadzie,lokalnedyskusjepublicystycznenajczęściejnie
mieszcząsięwbadaniachnaukowych,choćbymiędzynarodowych,porównaw-
czychbadaniachnadszkolnictwemwyższym.Mówiącnajogólniej,publicystyczne
głosywspólnotyakademickiejsąniezwykleważne,m.in.zsocjologicznego
(azczasem-historycznego)punktuwidzenia,alenieprzyczyniająsiędonarasta-
niawiedzyoszkolnictwiewyższym.Dorobekhighereducationresearch-boten
typbadańnaukowychchcemypromować-jestwPolsceniezwykleskromny,naj-
częściejmonodyscyplinarny,natomiasttransdyscyplinarneczychoćbyinterdy-
scypliarneujęciainstytucjiuniwersytetuwpolskimobiegunaukowymniemal
niefunkcjonują:
Niewystarczajużdzisiaj,jaksięwydaje,rozważaćprzyszłościinstytucjiuniwer-
sytetuwyłącznielubgłówniewkontekście(klasycznych,narodowych-czynow-
szych,międzynarodowychiporównawczych)badańedukacyjnych.Badania
transformacjiszkolnictwawyższegoprowadzonejedyniewzamkniętychkontek-
stachlokalnych(wnaszymprzypadku-wkontekściepolskim)uważamyzain-
teresujące,alejałowe.Stająsięonetymbardziejjałowe,imwiększąrolęwjego
funkcjonowaniuodgrywakontekstregionalny(europejski)iglobalny(Kwiek
2010b:23)5.
5Uważamy,podobniejakwpoprzedniejksiążce,żeuniwersytetmusiwciążnanowoszukać
swojegomiejsca,bronićswojegomiejsca,wreszcie-cojestchybanajlepszymrozwiązaniem-stale
pokazywaćiredefiniowaćswojeprzyszłemiejsce.nJaksięwydaje,tradycyjnaretorykanowoczesnego
uniwersytetu,odwołującasiędotradycjihumanistycznychXIXiXXwieku,jestwobecnowejpoję-
ciowościglobalnychieuropejskichdyskusjicałkowiciebezradna:odwołujesiędostosunkowonie-
istotnych(wszerszejskali)problemówiubierajewnieadekwatne(wszerszejskali)odniesienia
ajednocześnieignorujetakiepotężnezjawiskajakglobalizacja,europeizacja,zmianydemograficzne
czyreformysektorapublicznego.Ponadto,coniezwykleważne,niemalcałkowicieabstrahujeod
analizotoczeniazewnętrznegouniwersytetów,otoczeniainnychinstytucjipublicznychiichtrans-
formacji,iniejestwstaniewsposóbproduktywny,sensownyiprzekonującyodwoływaćsiędodo-
stępnychdanychempirycznych,wtymdodanychstatystycznych.Wobliczudominującegodyskursu
wspartegonapodstawachempirycznych(typuevidence-informedpolicyresearchwOECD),klasycz-
nydyskurshumanistycznypozostajewpraktyceniemy.Uniwersytetmacorazmniejobrońców,któ-
rzybylibywstanie-bylibyskłonni-argumentowaćnajegorzeczwpowszechnieakceptowanym
słownikuwspólnymjegopozostałyminteresariuszom.Wielkatostrata,zarównodlahumanistyki,
jakidlarzeczonychdyskusji”(Kwiek2010b:45).
