Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wpamięcipanujechaos,zanikainteligencja,agdyinteligencjazostaje
stracona,upadasięzpowrotemwmaterialnebajoro.
Bhagawadgita
zindyjskiejtradycjiwedyjskiej
Próbujemytrzymaćsiękurczowotego,cowżyciulubimy,auciekaćodtego,
conamsięniepodoba,ale–choćtozrozumiałeiwynikazdobrychintencji–
towłaśniejestprzyczynąnaszychkłopotów.Kiedyto,czegochceszsiętrzymać,
lubto,copróbujeszodpychać,stajesięwdanejchwilirzeczywistością,toijedna,
idrugapostawamożeprowadzićdowybuchulękuikatastrofy.Abyzaznać
spokojuiszczęścia,trzebazaakceptowaćto,cocisięniepodoba,skorojużsię
pojawia,apozwolićodejśćtemu,colubisz,kiedynadszedłczas,żebyodeszło.
Niestetytypowedoświadczeniawskazująteż,żeto,coodpychamy,częstojestdla
naskorzystne(jakchoćbyregularnysportczyjedzeniewarzyw),trzymamysięzaś
rzeczyniekonieczniedobrych,jaknadmiartelewizjiiczekolady.
Nieprzywiązywaniesiępozwalapodejmowaćinteligentniejszedecyzjeilepiej
decydowaćotym,jakbardzochcemysięotostarać,atakżeuczy,jakwkońcu
sięuwolnićipoczućzadowolenie.
Tooczywiste,żeżycieito,czegodoświadczasz,podlegająwkażdejchwili
przemianom.Natympoleganaturaprzemijania,októrejprzypominatakwiele
tradycjifilozoficznych.Wszystkominie,nawetkorekuliczny,nawetbólzęba,
chociażSzekspirtwierdził,że„jeszczeniebyłomędrcanatejziemi,
cobycierpliwiebólzębówwytrzymał”.Niemniejjednakjestjasne,żekażdy
mawsobiecoś,costaleobserwujetenkorowódzdarzeń.Wewnętrznyobserwator
jestniezmiennypośródciąglezmieniającychsięokoliczności.Tenaspekt
ludzkiegoumysłu,któryprzyglądasięwydarzeniom,toświadomość.
Wewszystkichtradycjachfilozoficznychpodkreślasięwagęumiejętności
rozróżnianiatego,coprzemijające,itego,cotrwałe.Możnatonawetuznać
zaistotęmądrości.Osadzeniewtymaspekciejestestwa,którejesttrwałe
ispokojnenawetwsamymśrodkupozornejkatastrofy,oddawnauznajesię
zaelementlepszegozdrowiapsychicznegoiszczęścia.Możnapowiedzieć,
żeidealniecicheokocyklonutotysam.
Nawetszczęśliweżycieniemożemiećmiejscabezpewnejmiary
ciemnościisłowo„szczęśliwy”straciłobyswojeznaczenie,gdybyniebyło
zrównoważonesmutkiem.Owielelepiejjestprzyjmowaćrzeczytakimi,
jakimisiępojawiają,zcierpliwościąispokojem.
CarlGustavJung
Wszystkotomożepozostawaćjedyniefilozoficznąabstrakcją,jeślinie
wykorzystaszwpraktycepowyższejmądrości.Skupmysięteraznatym–
oczywiściezodpowiedniąuważnością.
Komumożepomócuważność?
Jakjużwspomnieliśmy,uważnośćjestjakdiamentowielupłaszczyznach.Otym,
jakmożnawykorzystaćjąwkonkretnychsytuacjachżyciowych,powiemy
wkolejnychrozdziałach,alewartotutajzamieścićkrótkązapowiedź.Częstomyśli
sięouważnościjakooćwiczeniurelaksacyjnym,ponieważrelaksacjabywa
konsekwencjąjejpraktykowania.Tojednakprzedewszystkimćwiczenieuwagi,
arelaksjestraczejefektemubocznym(choćmilewidzianym).Ludzieczęsto
interesująsięuważnością,ponieważpodobaimsiępomysł,żebędąmogliłatwiej
sięzrelaksowaćlublepiejradzićsobiezestreseminiepokojem.Zjednejstrony
