Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
połowicznekłamstwodotarłodouszuPrimrose,
boprawdęmówiąc,jemusamemubudowadałasię
weznakiwniemniejszymstopniu.
–Niechceszchybapowiedzieć,żewszystko
robiliściesami?
–Aktóżinnymiałbytorobić?Aletoosadarybacka
irybacypomagali,kiedybylinalądzie.
Jeślimyślałonieukończonymdomuzesmutkiem,
towarzyszyłatemutakżeduma.Tak,choćobecniebał
sięniemalwszystkiego,toobojewykazalisięodwagą,
żepostanowiliżyćpodnieustannągroźbąpożaruipo
tym,coichspotkało,zdecydowalisięodbudowaćdom
właśnietam.Pomimokolejnychprzeciwnościnie
rezygnowali.Fakt,żerobiliwszystkowłasnymirękami,
byłnajmniejszymproblemem.Szczególnąodwagę
wykazałaPrimrose,któranaswójsposóbbałasię
nawetbardziejniżon.Różnicapolegałanatym,
żePrimrosepotrafiłazostawićswójlękwErydanie,
onzaśmiałwielkąnadzieję,żedziękitejpodróżytak
będziedalej.Terminupowrotuwogólenierozważali.
WprzypadkuPrimrosewielezależałoodSigbjørna,ale
jegodrogabyłabardziejskomplikowana.
–Jaksięnazywatawioska?–spytałwspółpasażer.–
Możejąznam.ParęrazypolowałemwKolumbii
Brytyjskiej.
–Erydan.Leżynadzatokąotejsamejnazwie,dość
bliskoVancouver.Aletonicnieznaczy,boprzecież
wpobliżuVancouverjestmnóstwodzikichterenów.
–Swegoczasuzajmowałemsięnawigacją.Czynie
mylęsię,żeErydantonazwagwiazdy?
–TonazwagwiazdozbiorunapołudnieodOriona.
Przypominarzekę,astarożytniutożsamiali
jązeStyksem.Wiemjeszczetylko,żeErydan
