Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
RozdziałI.Byćautoetnografemś
byćpożądanedlazmianyspołecznej,pracowaćwsłużbiespołecznejistaćsię
użyteczne-niemogłamichmaskować.
Postanowiłamnapisaćautoetnografię,którabędzierodzajembiografiiin-
terpretatywnej:historiąonabywaniupośmiercicórkitożsamościtanatoloż-
ki-badaczki-działaczki-edukatorki;historiąpoddanąinterpretacjiioglądowi
zperspektywybadacza.Wtekściewystępujęwtrzechrolach:
1.Uczestniczki-opisujęwydarzeniazzachowaniem,oddaniememocjiim
towarzyszących,copozwalaminazwaćdystansczasowy.
2.Obserwatorkiświataspołecznego-zapisujęto,cosiędziejewscholamor-
tis,ito,cosamaanimujęswoimiprzedsięwzięciami.Zapisuję,byzrozu-
mieć,poszukaćznaczeniaiwpleśćwszerszykontekstkulturowy.
3.Samoobserwatorki-autoetnografia,będącopowieściąodoświadczeniu,
jestrównocześnierefleksjąnadsamymprocesembadawczym,wktórejba-
daczstajesięjednymzobiektówbadań.Dlategojegostałymudziałemjest
autoanaliza.Topotencjalnienajbardziejnużącedlaczytelnikafragmenty.
Wceluprzedstawienia,jakwyglądałamojaintrospekcja,wykorzystałam
fragmentywspomnianegojużdziennikaobserwacji,któryprowadziłam
systematyczniepodczas15latprocesubadawczego.Przytoczyłamzapisy
opisująceznaczącedlaniegomomenty-potknięcia,rozterki,epifanie.
Zaproponowanaautoetnografiajestopowieściąokonsekwencjachtrud-
negodoświadczenia:przeżyciach,badaniach,działaniachspołecznych.
Opowieściąoemocjachtowarzyszących,przemyśleniach,refleksjachogól-
nych,ustaleniachteoretycznych,działaniachpodjętychitychproponowanych,
którewartopodjąć.
Autoetnogafiaujawniazmaganie,pasję,ucieleśnioneżycieorazwspólnewy-
twarzaniesensu[collaborativecreationofsense-making-przyp.A.J.]wsytu-
acjach,wktórychludziemusząsięuporaćzdramatycznymiokolicznościami
iutratąznaczenia.Chceodczytelnika,abysięzatroskał,poczuł,współczułicoś
zrobił,podjąłdziałanie(Ellis,Bochner2000,s.733).
Możnapodsumowaćteustaleniawtensposób,żedobrytekstautoetnogra-
ficznymaporuszać,angażowaćemocjonalnieizmieniaćrzeczywistość.
Celmojejpracyjestskromniejszy:chciałamwskazaćmiejscainarzędzia
pomocowe,upowszechnićdobrepraktykiitymsamymośmielićdowspar-
ciaosóbskonfrontowanychześmiercią-umierających,żałobników,orazdo
tego,byspróbowaćdostrzecwewłasnymbolesnymdoświadczeniupotencjał
dodziałańedukacyjnychiprospołecznych.
