Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
14
ROZDZIAŁI
-kształtowanieumiejętnościkomunikacyjnychiinterpersonalnych,
-występowaniepluralizmuidialoguedukacyjnego.
Zmianomspołecznymtowarzysząrównieżzmianywgospodarce,wktórej
źródłemprzewagikonkurencyjnejwieluorganizacjistajesięwiedza,stądteżnosi
onanazwęgospodarkiopartejnawiedzy.Społeczeństwoinformacyjnewrazzgo-
spodarkąopartąnawiedzytworząspołeczeństwowiedzy3.
Naistotneznaczenieedukacjiinaukiwbudowaniuspołeczeństwainforma-
cyjnegoigospodarkiopartejnawiedzywskazująm.in.metodyocenystosowane
przezBankŚwiatowy.Jegospecjaliściuważają,żegospodarkaopartanawiedzy
bazujenadwóchskładnikach-wysokimpoziomiewykształceniaspołeczeństwa
orazwysoceefektywnychnarodowychsystemachinnowacji.
M.Dąbrowa-Szeflerrównieżpodkreślawpływnaukinarozwójgospodarki
opartejnawiedzy.Bezpośredniejejoddziaływaniejestzwiązaneztworzeniemin-
nowacjiwkrótkimidługimokresie,pośredniezaś-zedukacją,aprzedewszyst-
kimzkształceniemnapoziomiewyższym,jakiedostarczaspołeczeństwuigospo-
darcewysokokwalifikowanychkadr4.
Szkoławyższa,będącajednymzelementówsystemuedukacji,toinstytucjauży-
tecznościpublicznej,którasłużyrozwojowispołeczeństwaigospodarkiprzezprowa-
dzeniebadańnaukowychpodporządkowanychdążeniudoprawdy,kształcenienajwy-
żejkwalifikowanychzawodowoiintelektualnieczłonkówspołeczeństwa,rozwijanie
iupowszechnianiekulturynarodowej5.Wewspółczesnymświeciewykształciłosięwie-
leróżnorodnychsystemówedukacji,którewzależnościoduwarunkowańekonomicz-
nych,historyczno-narodowych,demograficznych,ustrojowo-politycznychispołecz-
nychodmiennieokreślająrolęimiejsceszkoływyższejwgospodarceispołeczeństwie6.
Uwzględniającrodzajrelacjimiędzyszkołąwyższąagospodarkąispołeczeń-
stwem,możnaprzedstawićdwamodeleuczelni-tradycyjny(klasyczny)orazno-
woczesny(przedsiębiorczy).Modeltradycyjny,wywodzącysięzkoncepcjistwo-
rzonejnaUniwersytecieWilhelmavonHumboldta,charakteryzujesięnaucza-
niemopartymnadziałalnościbadawczej,wszechstronnymwykształceniemhu-
manistycznym,swobodąakademickąorazobojętnościąnaukiwobecprzemysłu,
modelnowoczesnynatomiastpodkreślaznaczenieuczelniwprocesiewytwarza-
niawiedzysłużącejrozwiązywaniuproblemówspołecznych,ekonomicznych,
przemysłowych,zwracauwagęnaperspektywyzatrudnieniaabsolwentóworaz
3E.Skrzypek,Doskonaleniejakodrogadodoskonałościorganizacji,[w:]E.Skrzypek(red.),
Sposobyosiąganiadoskonałościorganizacjiwwarunkachzmiennościotoczenia–wyzwaniateorii
ipraktyki,t.1,ZakładEkonomikiJakościiZarządzaniaWiedząUMCS,Lublin2006,s.51.
4M.Dąbrowa-Szefler,NaukawgospodarceopartejnawiedzyasytuacjawPolsce,nNauka
iSzkolnictwoWyższe”2003,nr2/22,s.72-74.
5J.Beksiak,E.Chmielecka,A.Sulejewicz,Instytucjonalnewarunkidziałaniaszkółwyższych,
nNaukaiSzkolnictwoWyższe”1993,nr2,s.15.
6Modelesystemówszkolnictwawyższegozostałyopisanem.in.w:D.Dziewulak,Systemy
szkolneUniiEuropejskiej,WydawnictwonŻak”,Warszawa1997.
