Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zperspektywywieczności”.
WKrólewskimTeatrzeDramatycznymurządziliśmywspólnie
zInstytutemPolskimwieczórpoetycki,naktórymzaproszeni
czytelnicymogliwybraćsweulubionewiersze;czytalijepotem
aktorzyteatru.JakzwyklenawieczorkachSzymborskiejsalabyła
zapełnionadoostatniegomiejsca.
Wtymrokuukazałsięszwedzkiprzekładtomiku
Wystarczy.Trzynaściewierszytupomieszczonychdoczekałosięwielu
recenzji:„Trzynaściemocnychwierszypodznakiemśmierci”–pisała
StinaOttenbergw„DagensNyheter”.Zauważaona,żecytatzHamleta
„byćalboniebyć”powracawszereguwierszy,idodaje:„mamy
wrażenie,jakbyautorkazbliżałasiędośmierciztąsamąbrutalną
lekkością,jakąodnajdziemyuSzekspira”.
W„Aftonbladet”młodykrytykKristoferFolkhammarpisał
wrecenzjizatytułowanejBłyskotliweostatniesłowapoetki
noblowskiej,żenieodnajdziemywtychwierszachnagonkiczy
agitacji,albowiemchodziwnich„opełenrozmysłuopór,
wydobywającymałeszczegółypoto,bywtensposóbzyskaćogląd
otaczającejnasrzeczywistości”.
WmoimposłowiudoWystarczycytujęwłasnesłowawygłoszone
wczasiekrakowskiegopogrzebu:„Mieliśmypotrzyminuty.
Copowiedzieć?Miałemochotęprzywołać«szczęście»,słowo,którego
poetkaużywałaoszczędnieiniebezironii.Pomyślałem,żepowiem
oszczęściutłumacza;ośledzeniujejodkrywczegowzrokuipewnej
ręki,oszukaniuiznajdowaniuwgłowieisercuszwedzkich
odpowiedników.Uczucieszczęściaobejmowałotakżewspomnienie
spotkańznią–korespondencje,rozmowy,chwile.Wpoezji
Szymborskiejchwilajestgłównympodmiotem,centralnympojęciem,
zktóregopotrafiłakorzystać”(„ZeszytyLiterackie”2013/nr122,
tłum.JanRost).
CytatyzwierszyWisławySzymborskiejpojawiająsię
wewspółczesnymżyciuliterackimSzwecji.BodilMalmsten,pisarka
osobna,jakotytułswegopierwszego„dziennikaokrętowego”[26]
zroku2006wybrałaostatniewersyzWszelkiegowypadku,najbardziej
możeznanegowierszaSzymborskiej:„Posłuchaj,/jakmiprędkobije
twojeserce”(„Hörbara/hurditthjärtabultarimog”).
PrzełożyłJanBalbierz
[„NowaDekadaKrakowska”2013,nr4/5].
