Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
źródłowychiwspomnieniachocalałych4.Mimodostępnościzachowanychświadectwmaterialnych:projektów,albumów,rysunków,
obrazów5ifotografii,listówipamiętnikóworazdokumentacjiadministracyjnej,zagadnieniesztukiwgetciełódzkimwciążnie
doczekałosiękomplementarnegoopracowania,ujmującegowrównymstopniutwórczośćzawodowcówiamatorów,dlaktórychpraca
stałasięucieczkąodtrudnejrzeczywistościijedynąszansąnaprzetrwanie6.
Celemartykułujestusystematyzowanieinformacjinatematwarunków,wjakichfunkcjonowaliplastycyw„otoczonymdrutem
państwie”,orazodpowiedźnapytanieomiejsce,jakiezajmowaliwjegostrukturze,realizujączlecaneimzadania.Jakiekryteria
decydowałyozatrudnianiuigdzienajczęściejprzyjmowanoichdopracy?Wjakiejmierzemożnauznaćartystówzagrupę
uprzywilejowaną?Odrębnąkwestiąjestrefleksjanadźródłami,którychcharakterczęstodeterminujeocenęiwnioski.Wbadaniach
wykorzystanomateriałyocharakterzeoficjalnymiprywatnym7pozwalającespojrzećnarozpatrywanezagadnieniazróżnej
perpektywy.
ŚrodowiskoartystówżydowskichwŁodzi1918–1939
PrzedwybuchemdrugiejwojnyświatowejŻydziwŁodzistanowiliniemal35procentwszystkichmieszkańcówmiasta.Wdrugiej
podwzględemwielkościpolskiejmetropoliifunkcjonowałagęstasiećinstytucjispołecznych,gospodarczych,politycznych
ikulturalnych.Kwitłożycieteatralneiliterackie,wydawanoksiążkiorazgazetypopolsku,niemieckuiwjidysz.Napodstawie
zachowanychkatalogówwystaw,artykułówirecenzjizamieszczanychnałamachmiędzywojennejprasymożnastwierdzić,wlatach
1918–1920wŁodziaktywniedziałałokilkudziesięciużydowskichplastyków,zktórychczęśćmieszkałatamnastałe,pozostali
rozwijaliswekarierywWarszawie,Berlinie,DreźnieiParyżu8.Charakterystycznącechąlokalnegośrodowiskabyłakooperacja
zpolskimitwórcami,przejawiającasięmiędzyinnymiuczestnictwemwewspólnychprzedsięwzięciachartystycznych:wystawach,
konkursach,publikacjach.OpróczdziałającejkrótkopoodzyskaniuprzezPolskęniepodległościgrupyJungIdysz,skupiającej
wyłączniepisarzyiplastykówżydowskich,pozostałestowarzyszeniamiałycharakterheterogeniczny.Wśródnichnależywspomnieć
SrebrnyWóz(1923),GrupęŁodzian(1925–1926),Start(1926–1931)orazZwiązekZawodowyPolskichArtystówPlastyków
wŁodzi,założonyw1933r.Ostatnizwymienionychodgrywałkluczowąrolęwprocesieintegracjiipromocjilokalnegośrodowiska.
Wskładziepierwszegozarząduznaleźlisię:pełniącafunkcjęsekretarzaAnielaMenkes(1897–1941),skarbniczkaHelenaLoria-
Landau(1896–1984)orazczłonkowieSamuelFinkelstein(1895–1942)iTadeuszTrębacz9.Związekorganizowałcyklicznewystawy
wsiedzibieInstytutuPropagandySztukiwŁodzi,wlatach1933–1938wydawałczasopismo„Forma”,naktóregołamach
publikowanotekstyosztuce,polemiki,recenzjeireprodukcjeobrazów.W1936r.naliścieczłonkówZwiązkuZawodowegoPolskich
ArtystówPlastykówfigurowalim.in.IcchokBrauner(1887–1944),HenrykBarczyński(1896–1942),MenaszeGotlib(1893–1960),
MojżeszGurewicz(1907–1944),Joachim(Chaim)Kahane(1890–1942?),mieszkającawParyżuEsteraKarp(1897–1970),Józef
Kowner(18951967),SaraMajerowicz-Gliksmanowa(19152005),NatanSzpigel(1886–1942),MarekSzapiro(18841941),Dora
Rawska-Kon(Kon-Rawska,1898–1989),Abraham(Adolf)Behrman(1876–1943)iIzaakZajdler10.Podkonieclattrzydziestych
dozwiązkudołączylizafascynowanikonstruktywizmemmłodziwychowankowieWładysławaStrzemińskiego:JulianLewin(1917–
1942?),SamuelSzczekacz(1917–1983)iAlterPinkusSzwarc(Shaar,1923–1996).Obrazyirzeźbyżydowskichartystów
prezentowanonalicznychwystawachorganizowanychwŁodziprzezinstytucjemiejskieorazprywatneosobyistowarzyszenia.Poza
wspomnianymwcześniejInstytutemPropagandySztuki(któryzająłmiejsceMiejskiejGaleriiSztuki)odbywałysięonewsiedzibie
ŻydowskiegoTowarzystwaMuzycznegoiLiterackiegoHazomir(al.Kościuszki21),wsalachGrandHotelu,wsalachGeyera
(Piotrkowska74iMoniuszki2),wlokaluŻydowskiegoTowarzystwaKulturalnego(Piotrkowska101),wsiedzibieStowarzyszenia
HumanitarnegoMontefioreB’nai-Brit(Piotrkowska90),lokaluMiędzynarodowejSyjonistycznejOrganizacjiKobietWIZO
(Piotrkowska86),wSalonieSztuki(Piotkowska117),hoteluSavoyorazwielurozrzuconychwcentrummiastaprywatnych
pomieszczeniach,gdzieurządzanoniewielkieekspozycjeindywidualne.StaraniemłódzkiegooddziałuŻydowskiegoInstytutu
Naukowego(JIWO),12lutego1939r.,otwartozbiorowąwystawę„wszystkichwybitniejszychartystówmalarzyimetaloplastyków
łodzian”,m.in.IcchokaBraunera,HenrykaBarczyńskiego,AbrahamaBehrmana,SamuelaFinkelsteina,JózefaKownera,Marka
Szapiry,NatanaSzpigla,TadeuszaTrębacza,JoachimaKahane,TobiaszaHabera(1906–1943),HenrykaChajmowicza(1895–
1942/3),IgnacegoHirszfanga(1892?–1943),EwyBrzezińskiej(1901–1951),I.Rozenberga,ChaimaTybera,Chaima(Henryka)
Szpigla(1899–1943)11.UrządzonaprzyPiotrkowskiej70,ekspozycjaokazałasięostatnimznaczącymprzeglądemdorobkulokalnego
środowiskaiwydarzeniemsymboliczniezamykającymjegoponadpółwiecznąhistorię.
Getto
WŁodzi,którawokresiemiędzywojennymbyłaznaczącymcentrumkulturyisztuki,żydowscymalarzeirzeźbiarzestanowili
silną,skonsolidowanągrupękształtującąlokalneśrodowisko.Po1939r.częśćznichopuściłamiasto,uciekającnawschód
doWilna,Lwowaidalej,wgłąbRosji,inni,rozproszenipocałymkraju,zginęlilubzostalizamknięciwgettachorganizowanych
wmniejszychiwiększychośrodkach.Utworzonewlutym1940r.gettowŁodzinależałodonajwiększychinajdłużejdziałających.
Położonewpółnocnej,najbardziejzaniedbanejczęścimiasta,zajmowałopowierzchnię4,13kmkw.Wedługoficjalnychdanych
wlatachokupacjistanowiłomiejsceczasowegolubstałegozamieszkaniadlaponad160tys.Żydówzkrajuizagranicy(Niemiec,
Czech,Austrii,Węgier,Luksemburga).Całkowiteodizolowaniedzielnicyodpozostałychczęścimiastanastąpiło30kwietnia1940r.
Wtymczasiestrukturaadministracyjnairegulacjeprawne„małegopaństewka”byłyjużmniejwięcejokreślone.Administracyjnie
gettopodlegałozarządowimiasta,zktóregowpaździerniku1940r.wyłoniononiezależnydepartamentzajmującysięwyłącznie
sprawamizamkniętegodystryktu(Gettoverwaltung);najegoczelestanąłHansBiebow12.Niemieccyurzędnicynadzorowaliżydowską
administracjęgettapodporządkowanądecyzjomMordechajaChaimaRumkowskiego(1877–1944)pełniącegofunkcjęPrzełożonego
StarszeństwaŻydów(DerÄltestederJudeninLitzmannstadtGetto)orazpowołanejprzezniegoRadyStarszych(Ältestenrat),której
znaczeniejakociaładoradczegobyłowistociemarginalne.SystemżydowskiejadministracjigettawLitzmannstadtbył
skomplikowany,najegorozbudowanąstrukturęskładałysię:CentralnySekretariat(przyBałuckimRynku),rozrzuconenacałym
terenieinstytucje,centrale,wydziały,referaty,biuraiwarsztaty(tzw.resorty),niezależneagencjeozróżnicowanychkompetencjach.
WszystkieagendybyłykontrolowaneprzezRumkowskiego,którydoczasugdyjegopozycjazostałazachwiana,autorytarnienimi
zarządzał.Nadzorowałpolicjęisłużbyporządkowe,decydowałozatrudnieniu,powoływałwydziałyiwarsztatypracującenarzecz
TrzeciejRzeszy.Gospodarkagettabyłasilniescentralizowanaipodporządkowanakoncepcjiprzetrwaniazawszelkącenę13.Biorąc
poduwagęopisanykontekst,należyzadaćsobiepytanieomiejsceartystówwgetcie.Wjakisposóbwtakwyraźniezdefiniowanym,