Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dziewięćdziesiątlat,więckażdachwilasiętuliczy.Nie
wiesz,ileczasujejzostało.Poprostubądźznią!
Julkaodetchnęłazulgą.Pomyślałasobie,żeBożenajest
bardzomądra.Jakietobyłodlaniejoczywisteiproste.
TrzebabyćzTrudątyle,ilesięda.Wynagrodzićjejten
czas,kiedybyłasama,gdyczekałanawnuka
inawiadomośćodniego.
NagleniepewnośćopuściłaJulkę,wróciłdobrynastrój.
PodekscytowanapowiedziaładoBożeny,żepostarasię
terazczęściejjeździćdoBarwin.Nagle,możepod
wpływemwina,możepodwpływempowracającej
nadziei,opowiedziałajejhistorięswojejkraksy
samochodowej.Śmiałysięobiejakwariatki,aBożena
powiedziała:
–Amożetytammężaznajdziesz!
