Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Istotaifunkcjezarządzania
19
•
Zasadadelegowaniauprawnień—jestpodstawądecentralizacji,którapolega
naprzekazywaniuuprawnieńdecyzyjnychdomiejsc,wktórychdokonujesię
realizacjadziałań.
•
Zasadawspółmiernościuprawnieńiodpowiedzialności—oznacza,żeprzeka-
zanieuprawnieńdopodejmowaniadecyzjijestrównoznacznezprzyzwoleniem
natedziałania,którychkoniecznośćrealizacjiwynikazpodejmowanychdecyzji.
•
Zasadawyjątku—zgodniezniąprzedmiotemzatwierdzaniaprzezwyższy
szczebelzarządzaniapowinnybyćtylkoodstępstwaodzleceńotrzymywanych
przezniższeszczeblewramachdelegowaniauprawnień.
Motywowanietofunkcjazarządzania,którejzasadniczymprzeznaczeniem
jestwywieraniewpływuprzezkierującego(menedżera)nazachowaniaczłonków
organizacjiprzezstosowanieokreślonychsystemówmotywacyjnych.Istotątych
systemówjestichszczególnamocsprawczawywoływaniapożądanychzacho-
wańosóbkierowanych,zgodnychzarównozwoląkierującego,jakikierowanego.
Motywowaniesprawia,żeczłonkowieorganizacjisąskłonnipodejmowaćsięreali-
zacjicelóworganizacjiiskuteczniejeurzeczywistniać.Motywowaniejestdziała-
niem,którewszczególnysposóbkoncentrujesięnapotrzebachludzi.Rozpozna-
nietychpotrzebsłużybudowaniusystemumotywacyjnego,przezktórynastępuje
oddziaływanienazachowanialudziworganizacjach.Systemmotywacyjnystano-
wiąokreślonebodźce,któremożnawyróżniaćjakobodźcepozytywneoraznega-
tywne.Bodźcepozytywnetote,którekojarząsięczłonkomorganizacjizmoż-
liwościamizaspokajaniaichindywidualnychizespołowychpotrzebimogąbyć
zachętamimaterialnymi(np.spodziewanywzrostpłacy,nagrodyrzeczowe,pre-
mie)orazniematerialnymi(wyróżnienie,poczuciesatysfakcji,możliwośćrozwoju
zawodowego).Bodźcenegatywne,którymisąostrzeżeniaiformalnekary,mają
skłaniaćczłonkóworganizacjidoniepodejmowaniabądźzaniechanianiewłaści-
wychzachowań.
Mocsprawcza,jakocechadziałańskładającychsięnafunkcjęmotywowania,
czyniztejfunkcjizarządzanianarzędziewyzwalaniaenergiiorganizacji.
Funkcjakontrolnastanowilogicznenastępstwoplanistycznegoprzygotowa-
niaiurzeczywistnianiarealizacjicelóworganizacji.Kontrolastanowiostatnietap
ciągulogicznieuporządkowanychdziałańokreślonychprzezH.L.LeChâteliera
jakoncyklorganizatorski”.JakpodkreślaZ.Mikołaczyk[Mikołaczyk2003,s.60],
modeltegocyklurównieżwspółcześniejestwykorzystywanyjakopodstawapropo-
zycjimetodycznychwrozwiązywaniuproblemów.WedługH.L.LeChâtelierastruk-
turęcykluorganizatorskiegotworzą:
•
postawieniejasnegoiściśleokreślonegocelu,
•
zbadanieśrodkówiwarunków,któretrzebazastosować,abypostawionycelosią-
gnąć,
•
przygotowanieśrodkówiwarunkówuznanychzaniezbędnedozastosowania,
•
wykonaniezamierzonejczynnościstosowniedoopracowanegoplanu,
•
kontrolawynikówiwyciągnięciezniejwniosków.
