Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Zarządzaniewpielęgniarstwie
Przedstawicieletegokierunkuto:F.W.Taylor,F.Gilbreth,L.Gilbreth,H.Emer-
son,H.Ford,K.Adamiecki.Kierunektennazywanyjestrównieżfizjologicznąteorią
organizacjilubkierunkiemtechniczno-fizjologicznym.
F.W.Taylorprzyjąłzałożenie,żedlakażdejpracyistniejenajlepszysposóbjejwy-
konania,którymożnaokreślićnadrodzeobserwacji,eksperymentuidoświadcze-
nia.Stosowanietychmetodpozwolinaodkrycieiopisanieregułprawidłowegowy-
konywaniazadańprzezrobotnika.Największąnowościąwprowadzonąprzezniego
byłobadaniemetodpracyorazruchówwykonywanychprzezpracownikówpodczas
pracy,przyposługiwaniusięnarzędziami.F.W.Taylorkrytykowałstosowanewów-
czassystemypłac:dniówkowy,akordowy,czasowo-premiowy,postulującwprowa-
dzeniezróżnicowanegosystemupłac,uzależnionegoodwykonywanegozadania.
Podkreślałznaczenieinstruktażuudzielanegorobotnikomprzezprzygotowanego
specjalniedotegoinstruktora.Wszystkieczynnościwykonywanewzakładziedzielił
naadministracyjne,przygotowawcze,pomocniczeorazwykonawcze,cojegozda-
niempozwalałonaścisłeokreślenieirozdzielenieodpowiedzialnościkierowników
irobotników.Jednocześniepodkreślałzbieżnośćinteresówtychdwóchgruppracow-
nikówzakładuiwskazywałnakoniecznośćwspółdziałaniawprocesiepracy.
PoglądyF.W.Tayloramiaływieluzwolennikówikontynuatorów,ajegopracezna-
lazłypraktycznezastosowanieorazwywarłyznacznywpływnarozwójzarządzania.
Taylorowskipodziałpracyiodpowiedzialnościmożnadostrzecwpielęgniarstwie
tradycyjnym,wktórymzadaniarealizowanebyłyprzezgrupypielęgniarekodcinko-
wych,opatrunkowych,zabiegowychitd.,podkontroląpielęgniarkioddziałowejlub
lekarza(wprzypadkuwykonywaniazleceńlekarskichdotyczącychudziałuwlecze-
niuczydiagnozowaniupacjenta).Działaniapielęgniarkiograniczonebyłydowyko-
nywaniazleceńlekarskichorazinnychzadańiobowiązkówokreślonychściśleprzez
przełożonych.Jednocześniezasadywskazującenakoniecznośćdokładnegoopisy-
waniazadaniamogąmiećpewneodzwierciedleniewinstrukcjachpostępowania
wokreślonychprzypadkach.
WspółpracownikiemW.F.TaylorabyłH.Gantt,ajednymzjegonajwiększych
dokonbyłoopracowanieiwdrożeniezadaniowo-premiowegosystemupłac,zwa-
negorównieżbonusowymsystememGantta.Robotnikzaswojąpracęotrzymywał
niskądniówkęibardzowysokąpremięwprzypadkuprzekroczenianormyiwykona-
niapracynanajwyższympoziomie.Dodatkowapremiaprzyznawanabyłakierowni-
kom,gdywszyscypracownicywykonalimaksimumzadań.Sytuacjatakamiałaza-
chęcićkierownikówdomotywowaniaorazszkoleniarobotnikówwceluuzyskania
jaknajwiększejwydajnościpracy.
WEuropiepopularyzatoremnaukowegozarządzaniabyłH.LeChatelier.Za-
proponowałoncykldziałaniazorganizowanego,złożonyznastępującychetapów
(A.K.KoŹmiński,W.Piotrowski2002,s.634):
1.
Wybórceludziałania.Dobreprzygotowaniedziałańopierasięprzedewszyst-
kimnaprecyzyjnymipoprawnymsformułowaniuichcelu.Wprzypadku
wystąpieniawięcejniżjednegocelu,należydokonaćichhierarchizacjipod
względemważności.Celpowinienodpowiadaćpewnymwymogom,powi-
nienbyć:jedyny,ścisły,wskazywaćwyraŹnieto,doczegosiędąży,ograni-
czonydorealnychmożliwościjegorealizacji,użyteczny.
2.
Zbadanieśrodkówiwarunkówniezbędnychdoosiągnięciacelu.Etaptenpo-
zwalanaokreśleniemożliwościrealizacjiprzyjętegoceluizaplanowanie
38