Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zniesienikogoobcego.
–Topojedźisięzorientuj.Możebędziedobrze.
Jeszczechwilępopaplałyśmydosłuchawki.Mama
napoważniechciałapomóccioci.Rozumiałamto.Ciocia
mieszkałanaPomorzu,nawetniepamiętałamnazwy
miejscowości,alewydawałomisię,żemusiałotobyć
gdzieśkołoGdańska.Wzasadziechybanigdyuniejnie
byłam.Możerazczydwa,alejakobardzomałedziecko.
Spotkałamjąkilkarazywdomubabci,chybateż
najakimśpogrzebieczyślubie.Niepamiętałam.
Podobnobyłatobardzospecyficznaosoba,trochę
ekscentryczna.Nigdyniewyszłazamążaniniemiała
dzieci.Uważała,żemężczyźnisąźlidoszpikukościinie
należyimufać.Przynajmniejtakoniejopowiadano
wrodzinie.Obrosłacałkiemniezłąlegendą.Pojawiałasię
odczasudoczasuwrodzinnychdyskusjachniczym
potwórzLochNess.Wszyscyoniejmówili,aleniewiele
osóbjąodwiedzało,więctrudnobyłoobiektywnie
stwierdzić,jakąbyłaosobą.Pamiętam,żekiedyś
tłumaczyłamijakomałejdziewczynce,żenajlepiej
byłobywzakonie.Nawetprzezjakiśczas,kiedypytano
mnie,kimbędę,odpowiadałam,żezakonnicą,choćnie
bardzorozumiałam,cotoznaczy.Alebrzmiałofajnie.
Dopieropotemzrozumiałam,żemężczyźniniesątacyźli,
przynajmniejniektórzy,inapewnoniechciałam
zamykaćsięprzednimiwmurachjakiegośzakonu.
