Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ProfesorMacMillanpoleciłaprywatnejfirmiewSeattle.
Dyskutowałyotymnawieletygodniprzedterminem
spotkania.Gracewłożyłaswójnajlepszystrój.Zaczesała
włosydotyłuićwiczyławlustrzeodpowiedzinapytania.
Pojawiłasięnamiejscudwadzieściaminutprzedczasem.
Niedokońcawie,jakpoporterowemupowiedzieć:
Użyłamswojegonajlepszegogłosu.Niegarbiłamsię.
Utrzymywałamkontaktwzrokowy,alenienatarczywie,
abynieczulisięprzytłoczeni.Mówiłam:„Tak,proszę
pana”i„Tak,proszępani”,iniemogłamsiędoczekać,
stamtądwyjdę.
Niewie,jakpoporterowemu
powiedzieć:
Rozkładalimnienaczęścipierwsze,
przepytywali,zaszkliłymisięoczyiwyszłamstamtąd
takszybko,jaksiędało.Wdrodzedodrzwiminęłam
jednąkolorowąosobę.
Możezamiasttegomogłabypowiedzieć,żesięupiła
iwzięłaślubwVegas?Żezapiławspomnieniaotej
rozmowiekwalifikacyjnej.Inadniepustejszklanki
odkryła,żeświatsięnieskończył,choćtaksięwydaje.
Jestjeszczetylepracy,tylerzeczydozrobienia.Iwtedy
rumianadziewczynazabrałajejalkohol,itańczyły,
ipobrałysię.
Pułkownikprzerywaciszę.
Okejmówi,patrzącnaniąznadkrawędziswojej
szklanki.Chciałemporozmawiaćotym,jakiemasz
planynaprzyszłość.
Obejrzymy
Czekającnamiłość
,gdywrócędodomu
mówi.Mamywieczórfilmowy.
SharonekładzierękęnadłoniPułkownika,prostując
jegozaciśniętepalce.
Kochanie,chodzioplany
doktor
Porter.Pracowałaś
tylelat,prowadzącbadaniawlaboratoriumprofesor
MacMillan.Czyzamierzaszzostaćuniejnadłużej?Nad
czympracowałaśwzeszłymroku?
PułkownikdałbyGracepopalić,gdybyprzystole