Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Autorstwierdza,żezpunktuwidzeniadziałaniaBoga
wszystko,codziejesięnaświecie,jestdlanas
niezgłębione(8,1–17).Należyprzytympamiętać,
żepojęcieszczęściawStarymTestamencieodnosisię
główniedoudanego,spełnionegożycia35.
WtrzeciejczęściKoheletkrytycznieanalizujeprzykłady
tradycyjnejmądrościprzysłówipowiedzeńorazteorii
mądrościdotyczącejzależnościpomiędzyczynem
aodpłatą(6,11–9,6).Tradycyjnierozumianyzwiązek
pomiędzynaszymdziałaniemaskutkiem(
act-
consequencerelation
)maswojeodbiciewprawach
przyrodyimówi,żeanalogiczniedoprawprzyrody
istniejeswoisteprawo,wmyślktóregokażdenasze
działaniewywołujeodpowiednidlasiebie,przewidywalny
skutek:działaniedobre–skutekdobry,działaniezłe–
skutekzły(por.Jr31,29–30,Syr16,14;Iz59,18).Także
Bógjestwówczaszwiązanytakimporządkiempraw,które
samwyznaczył,idziękitemujegodziałaniejest
przewidywalne,jestOngwarantemutrzymaniaporządku:
dobredziałaniasąprzezNiegonagradzane,azłekarane.
Koheletstawiapodznakiemzapytaniategotypu
przyczynowerozumieniezwiązkuczyn–odpłata.
Wkońcowej,czwartejczęściKsięgiponowniepojawia
siętematśmierci,powiązanyzprywatnymimoralnym
życiemorazzewskazówkamidotyczącymiwłaściwego
postępowania(9,7–12,7).Wskazówkitesąbardzo
zróżnicowane,aleogólnieopartenabinarnym,zero-
jedynkowymsposobiemyślenia,abywbojaźniBożej
korzystaćzdaruchwili:zażywaćiżyćradościąoraz
energiczniedziałaćtam,gdziejesttomożliweistosowne.
