Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
3
Oparzenia
iodmrożenia
WłodzimierzKarcz
3.1.Oparzenia
Rozległeigłębokieoparzeniejestzagrożeniem
życiachorego.Leczenieoparzeńwymagaścisłej
współpracychirurga,anestezjologa,rehabilitan-
ta,dietetykaipsychologa.Równieistotnąrolęod-
grywająpielęgniarki,ponieważmająstałykontakt
zchorymoparzonym.Ichdoświadczenieizaanga-
żowaniewprocesterapeutycznymadużeznacze-
niedlaosiągnięciapowodzenialeczenia.Leczenie
oparzonychniejednokrotniejestdługotrwałe,wy-
magaichizolacji,acozatymidzieograniczenia
kontaktuzosobaminajbliższymi.Pielęgniarkipro-
wadząbieżącynadzórnadchorym,aleichzada-
niemjesttakżewspieraniepsychikioparzonego,
zmniejszaniejegolękuprzedcierpieniem,akcen-
towanieobserwowanychpostępówwleczeniu,
umiejętnenamawianiedowczesnegopodjęcia
wysiłkówrehabilitacyjnych.Pozwalatochoremu
odzyskaćwiaręwmożliwośćwyzdrowienia.Praca
pielęgniarkiprzychorymoparzonymwymaga
najwyższegowysiłku,majednakdecydujące
znaczeniedlawyleczeniachorego.
3.1.1.Epidemiologiaoparzeń
WedługWorldHealthOrganization(WHO)oparze-
niapowodują11milionówhospitalizacjii265ty-
sięcyzgonównaświecierocznie.Wskaliglobalnej
obserwujesięspadekliczbyoparzeńizwiązanych
znimizgonów,zwłaszczawkrajachwysokoroz-
winiętych.Mimotegowostatnichlatachnastą-
piłwzrostliczbyhospitalizacjizwiązanychzopa-
rzeniami.WPolsceoparzeniom,którychleczenie
wymagahospitalizacji,ulegarocznieokoło12ty-
sięcyosób,azpowoduoparzeńumieraoko-
ło600osób.KrajeBeneluksuiUSAsąprzykłada-
mipaństwowłaściwiezorganizowanymsystemie
pomocychorymoparzonym.WUSArocznieule-
gaoparzeniom2milionyosób,aletylkoniewielki
odsetektychurazówprowadzidośmierci.Więk-
szośćchorychwpierwszymokresietrafianaod-
działychirurgiiogólnej,ajedynieokoło30%cho-
rychleczysięwośrodkachspecjalistycznych;sąto
zregułychorzyzoparzeniamiciężkimiikrytycz-
nymi.Technicyzacjażyciacodziennego,niedo-
statecznaopiekanaddziećmi,zwiększenieliczby
27
