Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
16
Fizjoterapiawwybranychdziedzinachmedycyny
1.4.3.Porażenienerwutwarzowego
(paralysisnervifacialis)
Definicja.Obwodoweporażenienerwutwarzowego,któregowłóknaruchoweuner-
wiająmięśniemimicznetwarzy,włóknaczuciaekstero-iproprioceptywnegouner-
wiająprzewódsłuchowyzewnętrzny,przewodzączuciesmakuna2/
3częściach
przednichbłonyśluzowejjęzyka,awłóknaprzywspółczulnewydzielniczeunerwia-
ją:gruczołłzowy,śliniankępodjęzykową,śliniankępodżuchwową,atakżegruczoły
błonyśluzowejjamynosowej,jamyustnejipodniebienia.
Etiologia.Zanajczęstsząprzyczynęwywołującąobwodoweporażenienerwu
twarzowegowwiekudziecięcymuważasięczynnikiinfekcyjno-alergiczne.
Objawy.Charakterystyczneiznamienne,niezależnieodprzyczynywywołującej
uszkodzenie.Najczęściejwystępująnagleidotycząjednejpołowytwarzy.Porażenie
możeobejmowaćwszystkiemięśniezaopatrywaneprzeztennerwlubteżmożedoty-
czyćtylkoniektórychgrupmięśniowych.Najbardziejwidocznesąobjawyzwiązane
zupośledzeniemlubzniesieniemczynnościmimicznejmięśnitwarzy.Choryniemoże:
zmarszczyćczoła,zamknąćoka,wyszczerzyćzębów,uśmiechnąćsię,zagwizdać.
Fizjoterapia.Naogółhospitalizacjaileczeniefarmakologiczne.Chorymzaleca
sięprzebywaniewpomieszczeniachostałejtemperaturze,unikanieoziębianiatwarzy,
przeciąguikurzu,ochronęgałkiocznej.Fizjoterapiaobejmujepostępowaniefizykalne
orazkinezyterapeutycznecelemwytworzeniaodpowiednichwarunkówdoregeneracji
nerwu,wzmocnieniaosłabionychmięśnimimicznychorazutrzymaniaodpowiedniej
siłymięśniowejdoczasupowrotufunkcjinerwutwarzowego.
Iokres:zabiegicieplne–nagrzewania(promieniepodczerwone,diatermiakrót-
kofalowa,laserniskoenergetyczny,zmiennepolemagnetyczne)lubokłady(parafina,
woreczkiznagrzanąsoląlubpiaskiem).Pozabiegachcieplnychdelikatnymasaż
mięśnimimicznych(5–10min),ruchamiokrężnymi,postroniechorej–oddolnych
częścitwarzykugórze,postroniezdrowej–wprzeciwnymkierunku.Ćwiczenia
mięśnimimicznychzreedukacjąnerwowo-mięśniowąpowinnybyćprowadzone
przezdoświadczonegofizjoterapeutę(systematyczne,zdużąostrożnościąkilkarazy
dziennie,najlepiejprzedlustrem–ruchmięśniabierniewspomaganyopuszkami
palcówpołączonyzdelikatnymuciskiem).
Ćwiczeniapowinnyobejmowaćzamykanieiotwieranieoczu,marszczenieczoła,
szczerzeniezębów,gwizdanie,dmuchanie.Udziecipoczątkowoformazabawy:pi-
cieprzezrurkę,dmuchaniewwiatraczek,granainstrumentachdętych,żuciegumy,
cukierków,gwizdanie.
WIIokresieopróczprowadzonychćwiczeńmięśnimimicznychzabiegielek-
tryczne:galwanizacjakatodowa(udzieciważneustaleniedawkinacm2powierzchni
elektrody,dawkiogólnej,czasuzabiegu),jonoforeza(zwapnialubkokarboksylazy
lubjonoforezanowokainowanaprzemianzjonoforeząwapniową,jonoforezazjodku
potasu),elektrostymulacjaprądamiimpulsowymi.Proponujesięstosowaniemetod
neurofizjologicznych(Vojty,PNF,Castillo-Moralesa)jakoalternatywnąformęlecze-
